2Beğeni
Hayat bu iste, öyle ya da böyle gecip gidiyor,
Ve bir gün bir yerlerde mutlaka bitecek.
Zamani durdurmak istemisimdir cogu kez,
Ölümden korktugum icin degil,
Yaslanmis yüzümdeki cizgileri görmemek icin,
Ve yasli yüregimin acizligini hissetmemek icin.
Yagmurlar yagar, cicekler acar,
Etraf bahar kokar,
Bir rüzgar eser, savurur düsünceleri,
Sonunda yüksek bir dagin zirvesindeki göl gibi sakince duruluverir hepsi,
Iste o zaman kendinle basbasa kalirsin,
Belki o zaman hic kullanmadigin,
Ve hatta anlamsiz buldugun kelimeler ardarda diziliverir ve bir de bakarsin yazilabileceklerin en iyisi cikmistir ortaya.
Ayni bu yazida oldugu gibi.
_safahat_
