Çizgi çizgi ,renk renk tuvale yansıyan,
Elin gölgesi oluyorum.
Yaşamak seninle o resmin içinde.
Bir dünya el değmemiş kokusuz..
Hayalle beslenmiş düşüncesin bedenime hapsolmuş.
Ne çıkıp gezebiliriz özgür nede vurup çıkabiliriz kapıları.
Sahne bizim ne bekliyorsun ki seyirci.
Konuşma serbest ,kapısız ...
Açın perdeleri işte birinci bölüm.
Yavaştan akıyosun bedenime .
Kan kokuyo dudaklarım ayrılık öncesi ölüm müsün ?
Nefesin ciğerlerimden ağzıma akıyor.
Çıkmak kolay geride kalanı bırakıp.
Ya duymaz mısın iniltili ölünün sesini.
Yürüdükçe çöker mi sandın herşey taoprağa.
Kökleri yerdeyse başı göğe...
Çarmıhta gerili isa peygambere...
Görmeyince yok mu sandın.
Bütün insanlık diz çöktü, aşk nicedir diye...