8Beğeni
Yangınlar içre bir tufan bu.
Alev alev tutuşanda saçların.
Sarmaşığı ben olaydım hisarlarının.
Bir kıvılcım düşende kalbinin hudutlarına,
Yakar kavururdu bakışların.
Bu kaçıncı firar tutsaklığımdan.
Kaçıncı pişmanlığı intiharlarımın.
Kaçıncı çağrım yokluğuna.
Yangınlar içre yanmakta canım.
Tutuşan saçların evvvel beni yakar,
Gözlerinde ölümüne şimşekler çakardı.
Bakışında yanar duman olur tüterdim.
Alevler sarsa da, İstanbul yansa da.
Umurum olmaz bundan sonra...
Yangınlar içre yanarken ben,
Sebebim gül bahçem olamazken sen.!
Anılara prangalar vurulmazken.
Vazgeçiverirdim hisarları yanmış bu şehirden.
İnsan nelerden vazgeçmiyordu ki; zaten.
Yaşanmış onca güzellikten,
Senden vazgeçmişken...
........
Zor ve çetindi yollarım.
En çok sensizlikle sınandığımda yandım.
Ve ben en çok sensizliğe dayandım.
Hep bir umudun rüyasına zoraki dalıp,
Her defasında sensiz yüzlerce sabaha uyandım.
Küllendi zannettikçe yanan,
Mühür bağladı dedikçe, yeniden dağlanan.
Bir yürek yarasısın sol yanımda...
Her kanadığında dizlerimin üzerine çöktüren,
Mutluluk sahnelerini izlerken hep boynumu büktüren...
Bekledikçe gelmeyen, umutlarımı küstüren...
Sanırdım ki; dayanırdım, dinerdi feryatlarım,
Sanırdım ki; kururdu gözyaşlarım,
Kabullenmesi zor, yüklenmesi ağır bir yük,
Bu sessizlik ve alışamadığım sensizlik,
Bilirdin ; taşayabilirdim...
Bal gözlerinin hatrına yokluğuna katlandığım,
Yitmeyen, bitmeyen, yaşattığım hatıralarım.
Ve artık yorgun düşmüş bir GÜL dalıyım,
Sen farketmedin belki ama;
Tahammülümün hudutlarına dayandı bu yangın.
Gitttiğin yerlerden dönüşün olmadığına artık ben de inandım...
İnandıkça çözüldü diz bağlarım.
İnandıkça arttı dayanılmazlığım.
Tesellilerin bile anlamını anlamadığım...
Ben yangınlar içre düşmüş, alevlerinde esir kalmışım...
Ben sensizliğe buncadır alışamamışım.
Ne varsa Sen de kalan, geri alamadığım...
Artık ulaşmak için kalmadı gücüm, takatim...
Ben sensizliği anladığım da çoktan yıkıldım.
Yıkıldığımı da kimselere anlatamadım..
Yıkıldığımı da kimselere anlatamadım...
Yıkıldım, yıkıldım,
Çünkü sen unutamadığım,
Çünkü sen gönül sızım,
Çünkü sen ömrümü ömrüne kurban adadığım.
Sensizliği kimselere anlatamadım, anlatamadımmm.....
BERRANA Erdem
04.01.09
23:11
Vefatının üçüncü yılında çok kıymetli eşimin anısına, günden güne ziyadeleşen muhabbetlerim ile....
__________________
