gül goncaya durdu
geldi geçti baharlar
buram buram bir ayrılık
toprak sardı, her seferinde çileyi
toprak yârdı,toprak candı
ölümde toprak vardı
buram buram ayrılık
gül goncaya durdu
döndü güneşe filiz
bülbüle ferman dikene sitem vardı
sinede ümit
dolu vursa bağlar ağlar
bahçevan kesse bülbül ağlar
diken diken içim yanar
gül goncasına titrer
baharını bekler
bülbül seheri...
bülbül firari
acılar misafir..
ümitler yerli
kimsecikler bilmez
gülün halini
gül goncaya durdu
bu bir kıyam değmeyin
...
gülün ömrü az
kokusu ibadet,mevsimi yaz
yaprağına cemre düşse
incinir...
gül, bahçende incidir
her kışın ölür, baharda doğar gül
gül goncaya durdu
sükûti bülbül
bu bir dönüş aslına gül
...
[ses]http://www.fileden.com/files/2008/7/29/2024938/divane.mp3[/ses]