Bu vedanın bir daha tekrarlanmayacağını hissederek uzaklara bakmak nedir bilirmisiniz?Anı dediğimiz "anı"nın artık hatırlamanın bile sakıncalı olduğu anlar gelir çatar aklınıza.Arkanda bıraktığın bir dünya gözyaşını silmekle uğraşırken alaycı gözlerle sana bakanları göremiyorsun...Artık görme ve kıdemleşme zamanı.Değerlerini kocaman bir hiç uğruna yitirmemenin verdiği düşünceyle hareket etme zamanı.Zaman bu zaman....
Beni oyalayan özlem olmasın.Özlem içine sinsice girse de çekip çıkarmasını bileyim.İki ayrı dünyam bir noktada birleşsin.İmtihana çok çaba sarfetmek içimdeki kinle bakan gözlerimi yok edebilir mi acep?Bizim "böyle biliyoruz"dediklerimize karşılık "nafile gözlerin yine yanlış görüyor"diyor içten içe.Artık vazgeçerken kendimize yasaklar koyma vakti! Pişmanlıklara kendimize göre kılıf uydurmayıp kabullenme zamanı..
Şu an olduğu gibi alakasız,herşeyden bağımsız davranmamak...
Bu son!du
kutupyıldızı ...