Hele kıyabilir mi canından ötesinin canına
O gün attılar beni dört duvar arasına
Algılarım yok oldu
Taksirli bulunmadım,beraatim çok geç olmadı
Peki ,vicdanım ya vicdanım ne zaman beraat edecek
Ya annemin babamın hüzünle karışık bakışları
Yargılanmam ne zaman bitecek.
Abla saatlerce anlatırdın eşitlik üstüne ve komün üstüne
Her sözün başım üstüne
Nasılda hayranlıkla dinlerdim
Nafile şimdi bana yetmedi
Hele şu kalbime hiç kar etmedi
Sensizliğime ne yaptımsa yar etmedi
Bugün yine dört duvar arasındayım
Ama bu sefer sana gelmek istedim
Kaldıramadım her gece her gece sabahları kuruyan gözyaşlarımı
Bir eğri,bir doğru,bir uzun,bir kısa
Bir beyaz,bir siyah ama sanırım hep siyah imgeleri
Bir abla bana bir kırmızı kitap verdi
Kitap değil ilaç gibi geldi
Ben davamıza hiç ihanet etmedim
Hele senin olduğun hiçbir şeye
Nafile bana yetmedi
Hele şu kalbime hiç kar etmedi
Ama bugün yıllar sonra
18 yaşımdan bu yana
Sana yazdım bu mektubu
O getirdi beni bana,beni sana
Abla dedim ona,ne olur kırılma bana.
Yinede ben hep 18 yaşında bir mezar başındayım.