Ben artik ne sairim, ne fikra muharriri!
Sadece, beyni zonk zonk sizlayanlardan biri!
Bakmayin tozduguma meshur Bâbiâlide!
Bulmusum rahatimi ben de bir tesellide.
Fikrin ne fahisesi oldum, ne zamparasi!
Bir vicdanin, bilemem, kaçtir hava parasi?
Evet, kafam çatliyor, gûya ulvî hastalik;
Bendedir, duymadigi dertlerle kalabalik.
Büyük meydana düstüm, uçtu fildisi kulem;
Milyonlarca ayagin altinda kaldi kellem.
Üstün çile, dev gibi gelip çatti birden! Tos! ! !
Sen, cüce sanatkârlik, sana büsbütün paydos!
Cemiyet, ah cemiyet, yok edilen ruhiyle;
Ve cemiyet, cemiyet, yok eden güruhiyle...
Çok var ki, bu hinç bende fikirdir, fikirse hinç!
Genç adam, al silâhi; iman tilsimli kilinç!
Iste bütün meselem, her meselenin basi,
Ben bir genç ariyorum, gençlikle köprübasi!
Tirnagi, en yirtici hayvanin pençesinden,
Daha keskin eliyle, basini ensesinden,
Ayirip o genç adam, uzansa yatagina;
Yerlestirse basini, iki diz kapagina;
Soruverse: Ben neyim ve bu hal neyin nesi?
Yetis, yetis, hey sonsuz varlik muhasebesi?
Disimda bir dünya var, zipzip gibi küçülen,
Içimde homurtular, inanma diye gülen...
Inanmiyorum, bana ögretilen tarihe!
Sebep ne, mezardansa bu hayati tercihe?
Üç katli ahsap evin her kati ayri âlem!
Üst kat: Elinde tesbih, agliyor babaannem,
Orta kat: (Mavs) oynayan annem ve âsiklari,
Alt kat: Kizkardesimin (Tamtam) da çigliklari.
Bir kurtlu peynir gibi, ortasindan kestigim;
Buyrun ve maktaindan seyredin, iste evim!
Bu ne hazin agaçtir, bütün ufkumu tutmus!
Kökü iffet, dallari taklit, meyvesi fuhus...
Rahminde cemiyetin, ben dogum sancisiyim!
Mukaddes emanetin dönmez dâvacisiyim!
Zamani kokutanlar mürteci diyor bana;
Yükseldik saniyorlar, alçaldikça tabana.
(1947)
Necip Fazil Kisakürek
Sadece, beyni zonk zonk sizlayanlardan biri!
Bakmayin tozduguma meshur Bâbiâlide!
Bulmusum rahatimi ben de bir tesellide.
Fikrin ne fahisesi oldum, ne zamparasi!
Bir vicdanin, bilemem, kaçtir hava parasi?
Evet, kafam çatliyor, gûya ulvî hastalik;
Bendedir, duymadigi dertlerle kalabalik.
Büyük meydana düstüm, uçtu fildisi kulem;
Milyonlarca ayagin altinda kaldi kellem.
Üstün çile, dev gibi gelip çatti birden! Tos! ! !
Sen, cüce sanatkârlik, sana büsbütün paydos!
Cemiyet, ah cemiyet, yok edilen ruhiyle;
Ve cemiyet, cemiyet, yok eden güruhiyle...
Çok var ki, bu hinç bende fikirdir, fikirse hinç!
Genç adam, al silâhi; iman tilsimli kilinç!
Iste bütün meselem, her meselenin basi,
Ben bir genç ariyorum, gençlikle köprübasi!
Tirnagi, en yirtici hayvanin pençesinden,
Daha keskin eliyle, basini ensesinden,
Ayirip o genç adam, uzansa yatagina;
Yerlestirse basini, iki diz kapagina;
Soruverse: Ben neyim ve bu hal neyin nesi?
Yetis, yetis, hey sonsuz varlik muhasebesi?
Disimda bir dünya var, zipzip gibi küçülen,
Içimde homurtular, inanma diye gülen...
Inanmiyorum, bana ögretilen tarihe!
Sebep ne, mezardansa bu hayati tercihe?
Üç katli ahsap evin her kati ayri âlem!
Üst kat: Elinde tesbih, agliyor babaannem,
Orta kat: (Mavs) oynayan annem ve âsiklari,
Alt kat: Kizkardesimin (Tamtam) da çigliklari.
Bir kurtlu peynir gibi, ortasindan kestigim;
Buyrun ve maktaindan seyredin, iste evim!
Bu ne hazin agaçtir, bütün ufkumu tutmus!
Kökü iffet, dallari taklit, meyvesi fuhus...
Rahminde cemiyetin, ben dogum sancisiyim!
Mukaddes emanetin dönmez dâvacisiyim!
Zamani kokutanlar mürteci diyor bana;
Yükseldik saniyorlar, alçaldikça tabana.
(1947)
Necip Fazil Kisakürek