8Beğeni
Sessizlik herbir yanımı sarıyor.Çıt çıksa sanki ta uzaktakiler duyacakmış gibi geliyor insana.Günahkar bedenim kendine uzanacak bir yer arıyor.Nede olsa hiç bir sıkıntısı yok! nede olsa hayat yaşamaya değer!
Sessizliğin herbir yanımı sarması beni ürpertiyor mu yoksa yalnızlığımamı içleniyorum bilinmez çıkıp uzaklar gitmek,karanlıklarda kaybolmak istiyorum.
Üstad Necip Fazıl ın
Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;
Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları. Dizelerini hatırlıyorum.Eski günlerim geliyor aklıma sabahlara kadar gezdiğim sokaklarımı seherde yanında ki banka oturduğum denizimi özlüyorum.Çekip gitmek habersiz,kimsesiz,biçare...
Kalbimin gitgide sıkıştığını hissediyorum.Bu kasvet sardıkça dörtbir yanımı kurtulmak için biraz ezgi dinlemek geçiyor içimden.Sanki umutsuzluğum arttıkça artıyor.Kendimi öyle güçsüz öyle kimsesiz hissediyorum ki etrafımda uçarak gülüşenlere bakmıyorum bile...Halbuki yalnız kaldığımda konuşurdum onlarla!
Açıyorum Şarkın şanlı sultanı Selahhaddin' i okuyan kişi öyle içten söylüyor ki Mehmed Akif in dizelerini.Her seslendirdiğinde içimin burukluğu artıkça artıyor.
Kapatıyorum çünkü Mescid i Aksa nın şu anki durumundan bahsedyor.
Çocukluğumu hatırlıyorum.Nasılda büyük hayaller kuruyormuşum.Bizim evden İsrail e bir tünel kazmayı ve zalimleri cezalandırmayı düşlüyordum.Kendi kendime ben bunu tek yaparım çünkü Allah benimle diyordum.Allah ım beni ümmetin yükünü yüklenenlerden eyle derdim...
Gece uzuyor kalbim kasvetin esiri oluyor.Takatsizliğim artıyor çocukluğum gelip gengliğimde düğümleniyor.
Kendimce hesap yapıyorum elde var kocaman bir sıfır.Tekrar iyi niyetli bir hesap yapıyorum yine kocaman bir sıfır.Dursun Ali Erzincanlı nın ''BEN BÖYLE OLMAMALIDIM'' şiiri geliyor aklıma ve ben böyle oldum fısıltısı geliyor kalbimin derinliklerinden.Genç kardeşlerim geliyor aklıma...Acaba dava ne durumda diye düşünüyorum.Ama kasvet burda da ümitlenmeme engel oluyor.Hatırlıyorum bir kardeşime sormuştum okul bitince ne yapacaksın oda bana bir şirkete girip çalışırım namazıma dokunmasınlar sakalıda keserim demiş.Pek belli etmesemde kalbim sert duvara çarpmıştı.Hani dava hani gitmeyecekmiyiz dediğimde sen git
hiç durma demesi ikinci çarpış, malı esirgemem sizden demesi biraz kaçış gibi geldi bana.Ha keza haklıydı bu işin bir sürü yanı var.Ben olaylara hissiyatla yaklaşıyorum.Ama ümmet bu durumda iken mal,mülk,çocuk,aile alıkoyarsa bizleri davamızdan,heyecansız kalırsak işte o zaman benim ölüm günüm değilmidir.
Bu olayı da hatırlayınca kalbim kendini zamana hapsolmuş hissediyor.
Amana ya RABBİ her yanım sarılmış nefes alabileceğim bir boşluk kalmamış...
Sonra aklıma geldi İNŞİRAH Allah ım ne büyüksün ben acizlerdenim,Allah ıım ben günahkarlardanım ,Allah ım sen bana merhamet et ,Allah ım kalplerimizi dinin üzere sabit kıl.Allah ım kardeşlerimizle kalplerimizi birbirimize ısındır.
ne denirki bu iç yanıklarına ne merhem olur ki..sona yaklaşıp rızaya erene dek islam garip geldi garip gidecek...bu dünyada bir yolcu gibi olmak hüzne yoldaş olmak demek...zalime de mazlumada uzak yaşamak,yaşamakdan utanmak,sığmamak ne caddelere ne göğüs kafesine,sessiz çığlıklar...avazı çıktığı kadar susmak...Mescidine doğrultulmuş silahları,sirenlerle uyuyan bebeleri,ayakkabı numarası hiç olmamış çocukların ahından...eyvahından..şehadet şehrinin belki uhud, bedir kokan sokaklarına hasret ise...çekilen çile imanın pırlantası...elması..cennete açılan kapısı..Affet bizi ashabı bedr..affet bizi ey resuli mücteba..affet bizi çeçen mücahi..affet bizi mescidi aksa...affet bizi filistin ,gazzem...Affetir Rabbim Rahmetini bahane ettik...
