Suya dokunmak, suyu hissetmek...
Suyla başlamak, arınarak, temizlenerek...
Yönünü doğrulturken suya değmek önce. Sonra bir ömür suda damla olmak.
Suya hasret bir damla...
?Ey iman edenler! Namaz kılmaya kalktığınız zaman yüzlerinizi, dirseklerinize kadar ellerinizi, başlarınızı mesh edip, topuklara kadar ayaklarınızı yıkayın...? (Maide, 6)
Abdest tevbedir
Ellerim değerken suya ve tertemiz çıkarken ellerim, ruhumdan akanlar nedir?
Neler nelerden aklanırım şimdi?
Efendimiz s.a.v. buyurdular:
?Mümin bir kul abdest aldığında, yüzünü yıkayınca gözüyle bakarak işlediği bütün günahlar su damlalarıyla yüzünden dökülür. Ellerini yıkayınca elleriyle işlediği hatalar ellerinden dökülür. Ayaklarını yıkayınca da ayaklarıyla giderek işlediği bütün günahları suyla dökülür. Öyle ki abdest tamamlanınca günahlarından arınmış olarak tertemiz çıkar.?
Ve yine buyurdular:
?Kim güzelce abdest alıp iki rekât namaz kılarsa ve her ikisinde de içinde dünya ile ilgili bir endişe taşımazsa, anasından doğduğu gün gibi günahlarından sıyrılır.?
. . .
Duyduğum kötü sözlerden, tuttuğum kötü işlerden,
Söylediğim kötü sözlerden,
Ve gittiğim kötü yerlerden bulaşan bana ne varsa..
Suyla akar gider.
Müjden budur ve müjden ümidimdir.
Abdest zikirdir
Efendimiz s.a.v. buyurdular:
?Abdest alırken ALLAH ?ın adını anan kimsenin ALLAH bütün vücudunu temizler. Faka tALLAH ?ın adını zikretmeden abdest alan kimsenin sadece su dokunan azaları temizlenir.?
Ellerimin zikridir.
Ayaklarımın, dilimin.
Saçımdaki her bir telin.
Her an yenilenir su.
Tazelenir, dirilir.
Ve ben suya uzattığımda ellerimi, suyun zikrine katılırım her bir zerremle.
Her bir zerremle dirilirim yeniden.
Uyanırım son uyanıştan önce.