4Beğeni
Kimsenin yaptigi yanina kalmaz!
Allah'in adaleti er ya da gec mutlaka tahakkuk eder. Kimsenin yaptigi yanina kalmaz!..
Bu gercegi Arap atasozunde su kelimelerle ifade ederler :
- Men dakka, dukka!..
Turkcemizde ise, "Calma kapiyi, calarlar kapini" seklinde dile getirirler.
Eninde sonunda Ilahi adalet yerini bulur, birinin kotu niyetle kapisini calanin bir gun kapisi calinir.
Men dakka, dukka!. dunyasidir bu...
Oyle ise kimse gucune, kuvvetine, zorbasina ve dayatmasina guvenerek kotuluge yonelmesin.
Unutmasin ki, Allah (imhal) eder, ama (ihmal) etmez...
Yani muhlet verir, ama unutmaz, kimsenin yaptigini yanina birakmaz. Bir de bakarsiniz ki, kotu niyetle kapi calanin bir gun kapisi calinmis, yaptigi yanina birakilmamis, adalet yerini bulmustur...
Demek ki kimsenin kotu niyetle kapisini calmamali, calanlar da yanlarina kalacak sanmamalilar!
Bu tespiti mesaj yuklu bir baska tespitle netlestirmeye calisalim.
Efendim, Abbasi halifelerinin besincisi Harun Resid, sarayinin bahcesindeki bir gul fidanini cok begenir. Yapragi, kokusu, gorunusuyle dikkatini ceken gulu ozel bakima almasi icin bahcivana emir verir :
- Bahceye her geldigimde bu gule bakarak dinleniyorum. Bunu ozel korumaya al, topragini iyi karistir, suyunu sIk ver, yapraklarini tezden dokturme!..
Bahcivan uzerine titremeye baslar gulun. Ne var ki, sakinan goze cop batar derler ya. Aynen oyle olur. Bir sabah bahcivan gelip bakar ki, gulun dalina konan bir bulbul, ne kadar yaprak varsa hepsini gagalayarak birer ikiser yere dusurmus. Tek yaprak birakmamis gulun basinda...
Korku icinde kosar halifeye :
- Sultanim, der, uzerine titredigimiz gulun yapraklarini bir bulbul gagalayarak yere dokmus, tek yaprak birakmamis gulun basinda....
Harun Resid, telas etmeden cevap verir :
- Uzulme efendi uzulme, der. Bulbulun yaptigi yanina kalmaz!..
Rahat bir nefes alan bahcivan isine doner. Bir baska gun bakar ki, bir yilan, yapraklari dusuren bulbulu yakalamis, zehirli disleri arasina almis, yutmak uzere, otlarin arasinda kayip gidiyor. Heyecanla yine halifeye gelir :
- Sultanim, der, bulbulu bir yilan yakalamis, yutarken gordum.
Sultan yine telassiz :
- Merak etme efendi, der, yilanin yaptigi da yanina kalmaz!..
Bahcivan yine isine doner... Bir ara bahcede calisirken otlarin arasinda yilani gorur. Hemen elindeki kuregiyle darbe ustune darbe indirerek yilani orada oldurur. Sevincle geldigi halifeye durumu anlatir :
- Sultanim, der, bulbulu yakalayan yilani ben de bahcede otlar arasinda yakalayip kuregimle oldurdum.
Harun Resid yine sakin :
- Bekle efendi bekle, der, senin de yaptigin yanina kalmaz!..
Nitekim cok gecmez bahcivan hatalar yapar. Yakalayip halifenin huzuruna cikarirlar. Cezalandirilmasini isterler. Halife emrini verir : Atin bunu zindana!.
Hemen yaka paca zindana dogru gotururken geriye donen bahcivan sunlari soyler :
- Sultanim, der, bulbulun yaptigi yanina kalmaz dediniz, onu yilan yuttu.
Yilanin yaptigi yanina kalmaz, dediniz, onu da ben oldurdum. Simdi benim yaptigim da yanima kalmiyor, siz zindana attiriyorsunuz.
Herkesin yaptigi yanina kalmiyor da seninki mi yanina kalacak? Demek sana da bir yapan cikacak. Oyle ise gel sen bana yapma ki bir baskasi da sana yapmasin!..
Dusunmeye baslayan Harun Resid, 'Dogru soyledin bahcivan.' diyerek emrini verir: Birakin bahcivani, cicekleri sulamaya devam etsin!..
Derler ki :
- Sultanimiz, siz bunu affederseniz yaptigi yanina kalir!..
- Hayir der, kimsenin yaptigi yanina kalmaz. Yanina kaldigini sandiginiz seylerin hepsi de en agir sekliyle ahirette odemeye tehir edilir. Ama gafil insanlar bunun farkina varamaz da, yaptigi yanina kaldi sanirlar!..
Evet, evet... Kimsenin yaptigi yanina kalmaz. Bunda hic supheniz olmasin. Yanina kaldi sanilanlar daha agiriyla ahirette odemeye tehir edilirler.
Ne var ki, gafil insanlar bunun farkina varamaz da yaptigi yanina kaldi sanirlar!.
Oyle ise siz birilerine yapmayin ki birileri de size yapmak durumunda kalmasin...
alıntı...
