Karabulutlar her vakit benimle
Sen kendi seyrinde zevklerinle
Kader nasip olacak tercihlerine
Yağan yağmurda ferahlayanım
Kalbimin lekelerinde ağlayanım
Muğlâk düşleri sağanağındayım
Ötelerin hülyalarına haykıranım
Yoktur işte cazip olacak varlığım
Kendi serencamımda isyandayım
Varlık adına yorgunluğun tadıyım
Mütemadiyen avuntulara dalanım
Oysa hakikat belli, nefesler süreli
Ölüm gözlerimin önüne sergilendi
Düşünmek nafile idrakte keder mi
İnsan kimliğinde akıl yolun nedeni
Nereye baksam hangi yöne sapsam
Ayetlerin nefslerinde ağıtlar yaksam
Bir de nefsimin fakirliğinde ağlasam
İrademle hiç dağılmadan güle aksam
Biliyorum dünya fani ruhum ise baki
Nefsimin hadsizliğinde irfan ne sancı
Hancı olsan ne yazar zaman kervancı
Edeb asudeliğinde ihsan kaygısı saklı
Ermek erliğin şiarından asla sayılmaz
Aşkın dirliğinde isyan kalbe yakışmaz
Hizmet güzelliğine çileden kaçınılmaz
Feda karşısında, kaya bile dayanamaz
Varlığını ihtiyaçlıya adamadan yanma
Aşkı, hevesler hurdalığında hiç arama
Zevklerine yaslanmayı adamlık sanma
Feda olmak için rızanın peşine koşsana
Bak benim halimi görerek idraki kuşan
Ömrün sayfalarında hedefsizlik hüsran
Yalnızlaşınca nedamet bir bühtan utan
Sen hiç durma sevgiyle pastan soyutlan
Hiç sevemedim, bilmeğimden ürperdim
Bahşedilen sevgiye hasrolmaktı nefsim
Ben bilirimde ısrar ederek hep direndim
Bildiğimle cahilleştim ben şimdide hiçim
Mustafa CİLASUN
