Penceremin pervazlarında yerini alırlar
Çırpınan kuşun kanatlarında uzaklaşırken
Umutlarım başka bir günün avuçlarındadır
Öfkemin kızıllığının çare olamadığını bilirdim
Kanayan aşk yaramı hiç dindirmeyeceğini de
Al düşlerimin kopan gül yaprağı misali sızısını
Terennüm ederdim, akşamın hicran şarkısıyla
Divaneliğim nüksederdi atardım kendimi yere
Köşelerin en sefiline ve derinliğin hengâmesine
Bırakrım melalimi, serkeşliğin ağlatan eşliğinde
Derinlerden hisseder, yadıma figanlaseslenirim
Kara bir geceye, al müjdeler sunan her heceye
Gönlümün kararan penceresinde ki o bilmeceye
Tozlu yollardan, murat için gelen an sezsizliğine
El sallamak istiyorum, yolunuz açık olsun diyorum
Şu akan damlalar ki iyi ki yakar yağar yağmurlar
Alır çıkarırdı beni kuytu kimliğimde ki korkumdan
Sevinç tohumlarını akıtırken yüreğime o şadından
Umut kollarına ulaştırır, ruhumu tutkudan arındırır
Mustafa CİLASUN
