Mateminden de ne kadarda uzaklaşsak
Karanlıklar içinde açmayan nefes olsak
Vicdandan kovulsak ve azap yaşamasak
Haklısın elbet illa ki suçluyum mahkumun
Gönül bu hiç dinler mi ki zamanı an fetret
Sen durma artık azimle sinenden azat et
Vicdanını sürurla serinlet, halinide yeşert
Nasıl olsa, sen ilkbaharsın ben ise hazanım
Sen açan bir gül, ben ise solmuş sarmaşığım
Sen enginliğe haz salan sanki ulu bir çınarsın
Ben bir yaban aşiyanı olmayan dalsız kalanım
Seni tüm kalbimle hissederek bir sevebilsem
Sen ki zatımı hiç sevmesen ve hatta yersen
Hasretinle cihanı terk edip toprağa erişsem
An be an sevinip gülsen yine de gücenmem
Mustafa CİLASUN
