Ne Gül ve Nede Bülbül, Yar artık güldür!!
 

Yine
Tazelendi yüreğimin yarası
Meğer bilsem ki yârin elinden olsa çaresi

Çok
Hasretlik çektim bağrım ezik
Ey bülbül sen olsun seslenme güle yazık

Didar
İle muhabbete doyum olur mu
Bu muhabbetten kaçan bir insan sayılır mı

Düştü
Yüreğimin içine bir kıvılcım
Ne çare ki yârin derdinden ben susuzum

Viran
İçinde sabahlayan bahtsızım
Dalları kırılmış bir ağaç misali muratsızım

Temine
Temas eden esen meltemde
Halime işlediğin en güzide olan nefeslerinle

Sana
Olan tükenmez bir hasretle
İlkbaharda hazan olurum sensiz mahzunlaşırım

Nefesler
Tükenecektir dinmez hevesler
Dirliğime sunduğun en mütekâmil olan güzellikler

Solsunlar
Güller, açmasın çiçekler
Laleyle dem bulan lahutiliği anlatan kıdemli sazlar

Her dem
Ancak ruhuyla olacaktır muhkem
Bizzat ötelerden sual edilirken aşk teneffüs edilirken

Ha yar
Bahtiyar, ha vicdanlar kanar
Aranmayınca idrak, insan olsa bilmem ki ne işe yarar

Kan
Karası olan haykırışlar
Nasipten uzak serzeniş vehmeden şimdiki sefiller



Mustafa CİLASUN