Ruhun hazanlaşmadan!
 

Artık...
Ne çare ki sen yoksun
Aldığım nefesler solgun hissiyatım bir yorgun


Ruhun...
İnsicamında korkular
Kalbim, ürpertilerin içinde yalnızlığına yanar


Eğer kan...
Haşyet içinde akansa
Ötelerin devranına ram olunacaksa, yaşamak


Aşkta...
Kalmayı başarmadan
Ona hiç ulaşmadan nefesleri umuda bırakmak


Korkmak...
Koklamayı halde yaşamak
Sevdaya yoldaş olarak mesruriyete vasıl olmak


Kokmadan...
Nefsi marazları dışlamadan
Nasıl mümkün olacak, tensel zevk mi kuşatacak


Bilmeden...
Hissetmeden aranmak
Kanmak için yol aramak, niyette ihlâsı başarmak


Görmeyen ...
Gözlerin, kalbi letaiflerin
İhsan için gayretlerin hasredildiği dirliği bulmak


Kavuşmak ...
Hasretin bendinde kavrulmadan
Serinliğin hazını yudumlayarak tefekküre ulaşmak


İzlerinde ...
Nefesleri yoğunlaştırmak
Başkalaşmadan hilkatin niteliğinde muhlis olmak


Zamanı...
Sayfalarında hale yansıtmak
Ömrü rıza içi vakfederek, ruhi iklimde yol bulmak


Seninle...
Refakatin eşliğinde ki şevkle
Hislerin seyri âleminde, birliğin dirliğinde coşmak


Hazanlaşmadan...
Anlamdan soyutlanmadan
Marazları nizam ederek, ömrümüzü güzelleştirmek




Mustafa CİLASUN