Ardı sıra tükenirken
Sen hasretin bağrında nefes darlığındaydın
Geceler
Seni tutsağı yapmıştı
Pervazlar kuşları misafir ediyorken sızıydın
Hicran
Senin makûs talihin
Hüzün göz pençelerinden sızan yağmur oldu
Kalbin
Hazanı anlatan hıçkırık
Ruhun serencamında solgunluğa maruz umut
Niyetlensen
Çaresizlik adına yelkensen
Nasip kalkmayınca yutkunma sukutu anlatınca
Yazmak
Hali yanmaya kanmayınca
Kim ne derse desin yılgınlığı çıkıyordu karşıma
Derler ya
Sabır solunmayınca
Kanaati niteliğinde kavurmayınca acizlik başımda
Anlatmak
İçinde haşr olmadan konuşmak
Aklıevvel olmayı başarmaktan ötede bir şey değil
Henüz
Seni anlayamazken
Halinde ruhumu sorgulamadan kaçarken sevdaya
Kelam
Etmeye cüret etmem
Bedevice haslete bürünmem hoyratlığa uzanmamdır
Zarafetini
Terennüm edemeden
Kalbinin ürpertilerini hissetmeden seni anmak çaremi
Bütünlüğünde
Eksikliğimi telafi edemeden
Edebin ikliminde nefeslenmeyi beceremeden gelmek
Seni
Sessizliğin uğultusunda
Görmeden, kalbinde yeşermeyi dilemeden düşünmek
Mustafa CİLASUN
