Yine şu gecenin matemine
Saldım melalimi sesin kesildiği yere
Yoksun
İşte, her şeyim bulunsa bile
Neyleyim sensiz melalin kederlerini
Beni ben
Yapan senin tefekküründü
Görünmezlerde salınan güzel güldü
Ne güzeldi
Mananın enginliğindeydi
Sabırla, melalinde şekillenen erendi
Haliyle
Hadsizliğimi serdeden edepti
Mizan için azimeti tercih eden abitti
Teni
Öteleyen, zevki dışlayan zakirdi
Mana için hayatını vakfeden bir erdi
Çaresiz
Kalıyor halime de acıyordum
Oysa elbette bende âdemi mutlaktım
Neden
Nefsimin gölgesinde salınırdım
Akıbetimi hiç hesaplamadan yaşardım
Mustafa CİLASUN
