Sürurun firkatiyle umut besleyeyim, şevke ibretle nazar edeyim ve serinleyeyim
Kimseye söz etmeden, derdi gamımla bütünleşeyim, hiçbir nefese acı vermeyeyim
Mütemadiyen düşüneyim, ilmi talim edeyim, nefsin badiresini kalbimde hissedeyim
Bir gün olsun ki sormadın halimi hiç
Yüreğime bahşettiğin gül-i nihalleri, hasret elemini, hicran demini haydi biç
Neden bihaberim, merak içinde nefeslenen biçareyim, ruhumun figanıyla inlerim seç
Hüzün mü açtı yüreğinde çileler dirliğinde halim için bilmem ki vuslat ne günedir geç
Aşk; bir ıstırap diyorlar, ne biliyorlar
Ruhun nidasını hiç şehretmeden nefesleniyorlar, kalbime neden acı zerkediyorlar
İnşirah kalbin firkatidir, ruhuna ta ezelden lebbeyk dedirten kimdir, fikretmiyorlar
Evvelin ve ahirin sahibi nerdedir ihsanla zikretmiyorlar figanın aşkını anlamıyorlar
Ayrılık nedir bilir misin, tutku sevgimidir
Karalaşmış sevda esir eden badiredir, muhakeme etmek kalbin vazgeçmediği aşktır
Ruhun prangaları neylesin hürriyetin asliyesi nedir merak edip çileye vakfeder misin
İnsanı kendinden geçiren vecdi nefeslenir misin, maşuk için aşk köleliktir ister misin
Şüphe elhak olmalıdır, itikadın için haktır
Yoksa tahkike nasıl ulaşılacaktır, zan etmekten kurtulacaksın, ihsanı bulacaksın
Sevgini kimseden esirgeme, bahşedildiği nispette ve gönlün elverdikçe feragat deme
Mühleti veren kim, nefesin sahibi hangi vaktin merakında azmin aşk asliyesi bekler
Mühim olan yaşatmaktır, aşkla nar arkadaştır
Hissetmeye mani bir nefesin, şefkatten nasipsiz bir kimsenin hali nicedir bir araştır
Nisaya kalkan el, hürriyetini kısıtlayan bedel, tefrika içinde verilen değer ne arızadır
Akıl, iman telakkileri nasıl bir izan için farklıdır onun hakkını teslim etmeyen acıdır
Mustafa CİLASUN