Yavaş çekiliyor artık koşturan insanlar
Onların telaşını seyrediyor şaşıyorum
Öteler...
Neden sürekli tehir edilir avuntu seçilir
Sessizce bir gün gidilir, neler hissedilir
Yaprak...
Sımsıkı tutunarak dalı hiç bırakmamak
Ne kadar mümkün ise sevgiyle anmak
Gelinen yaş...
Her anın ne kadar mümkünse manalaş
Hezeyanla uğraşma nefesinle ona ulaş
Kudret...
Kendi ellerinde sana bir gün olacak dert
Sabret hikmetine meylet nefsi sen terk et
Güven...
Sen öncelikle ötelerde verdiği sözü bilen
Hilkati üzerine sıratı takip eden ruha eren
Vehim...
Uzaklaşırsan iz’an ve idrakten olacak sökün
Aklın ve bilgin olacaktır en önemli bir varlığın
Cazibe...
Kalmayacak ne saçın, ne kaşın hatta naşın
Toprak içinde aranacak telaş içinde kalışın
Aşklar...
Lafazanlıkta yarışan o anlamsız haykırışlar
Hakikat karşısında hilkatinden çok utanırlar
Makyaj...
Neyle ilintilidir güzellik onun içinde mi gizlidir
Karanlık sineyle yaşamak ne işe yarayacaktır
Bir dil...
O her güzelliğin içinde bulunan nadide çiçektir
Onu kullanmayı beceren mümtaz bir şahsiyettir
Anahtar...
Öncelikle gönülleri açan bir ilkbahar için var
Gönülden anlamayan ne açar nede anahtar
Çilem...
Seninle dem buldum, halime muttasıl oldum
Sen olmasaydın, muhakkak aşktan olurdum
Mustafa CİLASUN
