Yeter, artık ey yar
Nerdeysen çık gel de açsın şu bahar
Gözlerim
Çağlayan misali akar
Topraklarda bitmez oldu açan canlar
Sen ki
Serabımdın, meramımdın
Hasretinle aldın, Ummanları yaşattın
Gelmez
Oldu kokuların renkleri
Hali çiçeklerim sana olan hicranla soldu
Göğüs
Kafesim inse çıksa ne yazar
Sensizlikte çırpınan kalbim bizar mı bizar
Hüccet
Sende, dirliğin badesinde
Aşk ruhunun en mütenahi bir bahçesinde
Gel
Bir naz ile salınma artık
Bir bak kimler bakıyor şu halime alık alık
Kalmayalım
Ahirin şevkinde biz uyanık
Ölüler dergâhında her daim biz adımladık
Soramadık
Halinin bendinde uyanmadık
Bu yürekle yılarca senin hasretinle yaşadık
Kalakaldık
Utandık sevdamızı anamadık
Ne derler dehlizinde bizler vehmi kuşandık
Şimdi
Artık uyandık lakin ele kaldık
Heveslerin solgun bahçesinde biz renksiz kaldık
Ne yaptık
Biz aşkı hakikati anlamadık
Oyalandık, zevklere dayandık vah diye onu andık
Mustafa CİLASUN
