Sonunda başardım sanırım
Sevdanın mefkûresinde yaşadığım
Çaresiz
Bir şekilde esrarı tavaf yaptığım
Heyhat ki hiç anlaşılamadığım hicranın
Sızısıyla
Bir mecnun misali yaşadığım
Hasret öyle bir noktaya getirdi ki
Sanki
Bir deli sıfatını hak edercesine
Tek suçumuz yalnızca sevmek olmuştu
Her bir suçluluğa hazırdım evvel ahirde sanki
Demek ki
Böyle bir şeymiş sevmek hissiyatı
Nerden bilirdim ben hayatıma konacağını
Kime
Ne söyleye bilirdim ki
Ne beklerdim sevgiyi tatmak zorunda olan
Belki
Bir çaredir diye kelamı esirgenen
Bir selamın dahi çok görülen olmak var ya
Ne acı
Bir sızıdır lakin nasip olunca
Bu kadarına razıyım yeter ki hisset kendini
İzlerini
Nakşeden güzellikler içinde
Halini göremeden dahi sevmeye heveslenmek
Ne demek
Bu garipliği kimlere anlatmayı denemek
Ah o mana hazzını yaşamak var ya bir okyanusun
Derinliğine
Dalış yapan bir hederin oksijeni gibi
Çölde kuruyan bir kuyudan suya umut bağlamak gibi
Kuşların
Kanadıyla dertlere
Çare olmaya adanmak, aşk ikliminde kaybolmak
Mustafa CİLASUN
