Nefsi mülahazalardan soyutlanarak hakikatin meşkiyle yalvarsam, sessizce ağlasam
Çırpınan gönül feryadımla aşkın didarında korkusuzca süruru yaşasam ve hiç uyanmasam
Umutlar mecrasında ayılsam, ruhuma tevdi edilen ne varsa, aşkın nazarıyla nefse anlatsam
Kimi nefesler merak ediyor, peki,neden diyor
Gönül şirazesi nedir belkide henüz kalbin lahzasında hissetmiyor, arlanmadan alay ediyor
Belki de açıkça kınamak istiyor, niçin bu kadar yazmak gereklidir ki, hiç merakta mı etmiyor
Ruhun yetisi ne içindir, kalp hangi mananın vecdinde bekleyen sefirdir, edebi nefeslenmiyor
Hergün adım adım göçmek nedir hiç bilirmisin
Nefsi taraneler hangi nefesin işidir tefekküre meyledermisin, neden öğrenmek istemezsin
İşine geldiği nispette kanaatini serdedersin, gönül kırmak ne denli azaptır sen hiç bilirmisin
Kim,in kime zararı var, hangi vakit ruhun didarında hıçkıran o feryadı duyar, hissedermisin
Kırılmak ve küsmek kalbime nedense ağır geliyor
İnsan ancak irfanıyla anlamlaşan candır, azmiyle anılan kandır, bilmem ki çok görülüyor
Aşkın insicamında yakarmak ve ağlamak kime ne zarar veriyor, demek ki yerde dar geliyor
Çekilmeli miyim huzurdan hamiyetlerini esirgemeyen nazarların sessiz duruşları mı istiyor
İçimi sızlatan nice sancılar nedense hiç dinmiyor
Bu minval üzre vakit geçirmek ruhuma eziyet veriyor, nefsime kabahat yüklemek gerekiyor
Kimseye bir söz söylemeden sessizliğin iklimine iltica etmek yüreğime ne hicran bahşediyor
Demek ki kabul ve red izafilik manasında şimdilerde sinemi ziyaret ederek ikazı zerk ediyor
Mustafa CİLASUN
