Bilmem ki niye kederliyim, efkarın her halinde seyreden bir virane nefesim
Hangi senanın feyziyle şad olacağım bir aşkın, ruhumu kuşatan sevdasını beklerim
Ömrün sahnelerinde, nefesin meftun olacağı ülfet kalesinde,gözyaşlar kadresinde
Neyleyim ki gücüm yok, aşka kabil olan bir gönlümde yok
Gayretim var amma,liyakata mebni olan bir ahvalimde yok, bahaneler pek çok
Dil konuşsa, hevesler kuşatsa, arzular bir bir yaşansa, hakikat ilmi sinemde yok
Kor olmuş bir vicdanın haşyete firkat olmuş yanaşmanın mecalide ne hazin ki yok
Yaylı tambur ne güzel dile geliyor, sanki halimi ayan ediyor
Hüzzam bir eser dinlemek ruhumu serinletiyor, alıp bir yerlere davete götürüyor
Hissiyatımın ferahlığı, kalbime sürur bahşediyor, hüzün ki hiç eksilmesin istiyor
Dil susuyor, mızrap konuşuyor, hal hangi acının vecdiyle şad olup hasret gideriyor
Düşünmeliyim, hatta ötesine geçerek irşat için ey hak demeliyim
Kalmışsa bir an, ruhumdan an be an kopan hicran, hüzün sinemin vazgeçilmezi an
Ne kadar çile varsa talibim, ancak o vakit sabrın rahlesinde kalbimi teslim ederim
Ey nefsim dur artık, bir bak şu halime viranelik misali ne kadar sefil bir abideyim
Canan niye habersiz, fevkalade sessiz ve bir o kadarda hissiz
Kefil olmaya yoksa halimi takatsiz, cendereler içinde çileler niye bu kadar fersiz
Susmalıyım, konuştukça bahtımın yeisinde sanki yol alan bir nasibi fukarayım
Artık bir şikayet üzre halimi yormamalıyım, sabır içinde istikamet bulmalıyım
Mustafa CİLASUN
