Ruhumu bir gece hülyasız uyutamazdım
Kalbimin sesine bigane kalıp yaşayamazdım
Ömür defterine yalnız dertlerimi yazamazdım
Bir lahza olsununutmak
Elemin serencamında soluyarak dağlanmak
Hasretin güneş misali kavuran harında kavrulmak
Ölmeden yanmak, hali avere kılmak nasıl yaşamak
bir kez olsun sormadın
Aşkın esininde anlamlaşarak hiç sevdalanmadın
Bilmem ki çileyi nasıl ve hangi mihenkle vasıflandırdın
Aşk lütfedilen bir kitabetti hiç okuyamadın
Açık denizlerin lahzasındayım
Ne divane ve ne de avare bir yolun fırakında canım
Firakina ram olduğum ulvi elemin ülfetine turabım
Kah lal olur dilim, kah çoşar bu ahvali arım
Bilirmisin halin burukluğunu
Fikredermisin arifin idrake abat olan inşirahi soluğunu
Edebin kalbe ram olan coşkusunu ve ruhun ufki yolculuğunu
Gül-i nazarın, laleyi irfanın aşka amade kılan korkusunu
Kanarya niye güzeldir
Bülbül asude sesisyle aşkın hilkatinde çok masumdur
Göçebe ten ve beden, nefs ve kefen neye medfundur
Ne kadar uzaklarda kalıp hasret yaşasanda aşk kalbe meftundur
Mustafa CİLASUN
