Umudun senasında, hazan sancıysa!
 

Kim bilir nice çileler sökün etmiştir
Nefesin kadrinde güfteleşip, hicran ile dile ahu zar etmiştir
Ne dert nihayetsizdir, ne elem niyet için azizdir, hüzün sinenin en masum sesidir
Ne bir düştür, ne hicap edilen rüküştür, efkârın pervazlarında anlamlı bir yürüyüştür


Gariplik kim için bir ülfeti ibrettir
Gülmek bilmem ki niye külfettir, garaiplik içinde rezalettir
Tebessümü esirgemek dahi nice sineler için erktir, tarumarlaşan hülya keyfiyettir
Ahirin iştiyakı nihayet midir dünyevilik için serhatlık kalp için niye şirret adavettir


Nice sualin merakıyla ömür biter
Ter ki katmerleşerek ruhumun hicranıyla halime akın eder
Hissiyat nasıl söz dinler, gönül adabı muaşeret için niye gam çeker, irade meyleder
Ülfet farktır, akıl insan için en mübariz sanattır, resmedilen aksiseda aşkı cenahtır


Sevgi, ömür için en itibarlı aşktır
Sevda tutkudan arîleşen ve gönlü hasrettiren iffeti hardır
İrade idrakin, dil hissiyatın ve izan hakikatin rahlesinde en manidar maslahattır
Edep kalp için farktır, erden kul için cenahtır, ihlâs nihayetin için sadakatti hazdır


Ne renklerin nazarında bizar kal
Ne hissiyatın tarumarlığında naçarlığa yol al, aşktadır ar
Kalbin mümbit sahifesi, risalelerin hikâyesi, azimetin neşesi, maveranın sevgisi
Horlanan nisanın sesi zulmedilen nefsin titreyişi hakkın teslimiyetinde mizan esini


Arz kim için titrer, ruha meyleder
Kalbin hüzün sahifesini aralayarak, hicranı aşkı sorgular
Akıl ne işe yarar, müddeti nefes kim için hesabın şavkıyla sevda hazzına koyar
Korku idrak için en itibarlı ar, niteliksiz nefesi kim bir hesaba koyar, zan nara akar


Hüccetin esrarı hakikat için kar
Evrensellik temayülü, cemaat asabiyeti, nefsin tak iyesi
Ne akıl için vuslatı aralar, ne kalbin hicran sayfalarına aşkın süruruyla coşar
İşte o vakit nedamet çıkmaz sokak, izan harlaşarak kime hesap soracak, ağlayacak


Mustafa CİLASUN