.bbcode_container {width: 50%;}
Zahirde
sukut halindedir
İki surun
içinde derlenmeyi
bekleyen sanki ümittir
Düşünmek
niye kalbi muvazene
için zarurettir
Ruh niçin
sessizliğin ilmiden
kal eden dinmeyen seyri serdir
İki kulak
dinmemeyi ister
Nefsin ne kadar da dirense
zan yüreğini hapseder
Asabiyet neden
tefekkürü perdeleyen
ve kalbi yıldıran bedel
Akıl ve izan
hesabın rahlesinde yazılan
kitabın ecrinde nükseden seher
Umut, kalbin
sevday-ı nazarıdır
Ruhun kadrinden
kelam eden hissiyatın bahtıdır
İrade
ne muazzam bir sanatın
saadetinde ki azmi şahikasıdır
Beşer, insan
olmaya namzet bir figandır,
kulluk için ram olan hicrandır
Dil
ne kadar gayret
etse yinede nafile
Ruhun ve
kalbin sedasından ceht
etmezse kim için bekleyen bela
Nefsin
terbiyeye muhtaç hali
zaten her akıl için aşikâr olan seda
Yoksa
zafiyetler hüccet ister,
hata ve sevaplar lahzadan
medet bekleyen inkıta
Yazmak,
halin şehri için ecirdir
Nefs adına
dile gelen ne varsa,
ibretin mizanında ki ahenktir
Nazar eden
hangi yürek öteden
arî olan bir nefestir,
yoksa hesap beyhudemidir
Ruhun
sahibi kulundan
ne beklemektedir,
Hidayet
en makul olan
bir aşk-ıgerekçedir
Ne kadar
kal etsem,
figan dinmiyor
Hülasa
edilmek istenen hak ve
hakikat kalbi inşirahı bekliyor
Aşk,
ne latif bir esindir,
hangi lisanın feyzinden
şevk bahşeden sığadır isteniyor
Nafile yere
yazmak ruhum için ağır geliyor,
vaktin şahitleri umut içinde bekliyor
Mustafa Cilasun