Edep Ruhun Ve Kalbin Ziyneti, Nefsin Mahiyeti Olmalı!

.bbcode_container {width: 50%;}




Yar…
İnsan sadece
Bilgiyle seyran edemez
Arifin hissiyatını bilemez,
Hassasiyette boy ölçüşemez
Basiret kul için bir lütuftur, maddi
Ve manevi nimet adına duruştur, ötelenemez
Hasta ve düşkün bir nefesin hali
Her nasıl açziyette kalırsa, inançsız azimde
İnsanı fark ettirmeden yolda bırakır, düşünmez

Aşka ram olan
Gönül olmalı, nefs değil
Heves aklı ve izanı karartmamalı,
Vicdan ve idraki dumura uğratmamalı
Her niyet hakkın maksadına matuf olmalı,
Hata ve veballer kasıtla barışık bulunmamalı
Her kelam kalbin dili olmak için gayrete dücar olmalı,
Bahaneler aklı ve kalbi yormaması için irade rol almalı

Sevdanın engin
Bir çilesi ve firkati bulunmalı
Aşkına ram olunmayan bir sevda
Ruhun sığasında olmaktan sakınmalı
Kul, ruhun emanetçisi, bedenin bekçisi,
Hevesi hakikatle buluşturmanın gayesi, unutmamalı
Nefs asla tatmin olmaz, takat kesilse bile aklı durdurmaz,
Hinlik adına kimseyi rakip tanımaz, kat a bu gerçek hatırlanmalı

Düşkünün hevası
Olsa da amele matuf değildir
Düşler içinde çırpınmaya başlayan
bencilenin tekidir, ah etmesi peşindir
Edebi olmayanın, adap ve muaşeret adına
Kaygısı bulunmaz, dünyayı karşısına alır sıkılmaz
Mizan için kaygısı ve çabası olmaz, taklit ve örfü için
Muhakeme tanımaz, cehil içinde bulunmaktan asabiyeti bırakmaz

Mustafa Cilasun