.bbcode_container {width: 50%;} Zan İnsanı Hayalde Yaşatan!



Sen
Halin demiyle
Ahenge bürünen bir gül iken
Ben sensizliğin ayazında şekillenen çaresizdim

Aşk için tercih sebebin
Değildim, bir köşede kilitlendim
Sine-i zindan hazzında sensizlik feyzindeydim

Ne safhalardan geçtim
Halinden sudur edenleri seçtim
Aşkın badiresinde çilenin vazgeçilmez viraneydim

Kendimi geçtim
Sensizliğin meşkindeydim
Nihayetinde bir tendin, sen ahenkle seferberdin

İşte ne yaparsın
Hayat bu, kader korkusu
Bilinmeyenlerin tortusu, umudunda kalan yortusu

Kalplerde neşet edecek
Bir gün haşyetin hakikat sorgusu
Mevla’nın sevgisi, rahmet kokusunu alır onun yolcusu

Ah bir tutku sandığım aşk,
Meğer neymiş yolların en güzeli
Tenlerden hâsıl olan heveslerden çok beriymiş

Manada özneleşen
Bir tahayyülün mefkûresiymiş
Anlık hayatın mayası, insanın manası bir sevgiymiş

Mustafa Cilasun