Garip Bir Sanıktı

.bbcode_container {width: 50%;}



Yar...
Onun kolu
Kanadı kırıktı
Mayınlı araziye
Giren garip bir sanıktı

Kader
Mahkûmuyum diye
Kendini yıllarcaavuttu

Düşünmek
Ve tefekkür etmekyerine
Rekabet etmek için coştu

İlim
Ve irfan sız,
İzan ve insafsız,
Ne derler bataklığına
Girecek kadar hesapsızyaşadı

Ekmeğe
Muhtaç hale geldi,
El açmayı
Kendine yediremedi,
Gözlerden ırak
Durmak için dağlardaydı

Yanık
Bir sesi vardı,
Bazen feryat ve bazende
Figan misali yüreklereişleyen
Ve kederlendiren nasılhicrandı

Bir
Zaman sonra
Hiç sesi çıkmadı,
Merak edenler aramakiçin
Dağa tırmandı, zavallıadam
Artık cansız bir şekildebakıyordu...

Mustafa Cilasun