Yağmur...
Ne güzel kelam ediyordu
Sanki sinemde saklı duran umutlara gülüyordu
Nezaket ve suhuletinden hiç bir ödün vermeden anlatıyordu
Her katresinde ötenin ve ümidin vuslat güftesini kalbime zerk ediyordu
Anlaşılmaz olan hırçınlığım ve asabiyetim her nasılsa etkileniyor ve diniyordu
İnsan olmakla, beşer kalmak arasında ki farkı zihnimde inkişaf ettirerek, hasrediyordu...


Mustafa Cilasun