|
Gidiyordun... Gidiyordun... Arkana bakmadan gidiyorsun Bakma diyorsun bana da Acı bir siren sesiydi bana kalan Baktığımda kara trenin arkasında... Bir iki damla gözyaşı, Kurumuş yüreğe can Acı bir tebessümdür Hayatı anımsatan... Yavaş yavaş gözden kayboldun Kayboldu gölgen de seninle Bir ben vardım işte Bir de sönük ışıkları köhne istasyonun... Bıraktın beni bakmadan arkana Serperek kara trenin çığlıklarını Görmüyordun belli ki gözyaşlarımı... Yalnızların ortasından çekmiştin beni Şimdi yalnızların kucağına bırakıyorsun Yalnızlığı unutturmuştun bana Şimdi tekrar öğretiyorsun... Gidiyordun işte! Kopuyordun kova şehirden Hayâller şehrine koşuyordun kendince Hayâllerimi yitirdim, dediğin şehirden... Bırakıyordun beni, Yorgun ışıklarla dans eden köhne istasyonu Işıklarda gizlediğim soğuk gölgemi Gazete satan çocukları Ve bir de yalnızlığı bırakıyordun baan Bırakıyordun işte! Arkana bakmadan gidiyordun...! Feyza Öztürk |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 07:33 . |
2000- 2025
Tüm bağışıklıklar ve idelerden bağımsız olan sözcükleri sarfetmeye mahkumdur özgürlük