Karşımdasın işte...
Bana bakmasanda oradasın görüyorum, görüyorum seni.
Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim
Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim
Tıkandığım o an,
Elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,
Aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim
Ellerim boşlukta, ben darda kaldım.
Ellerim buz gibi, ben harda kaldım
Bir senfoni vardı kulağımda çınlanan,bitti artık hepsi...

Köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme.
Bakış açım belli oldu yine.
Geride kalan, ardından bakar gidenlerin.
Bir metem olacak rüzgarım dahi kalmadı benim.

Dağlara çarptım her esişimde
Yollara küfrettim her gidişinde.

Demiştim sana hatırlarsan.
"Önemli olan 'zamana bırakmak' değil,
'zamana bırakmamak' tır..."
Şimdi bana, geçen o zamanın
Unutlulmaz sancısı kalır

Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden kittim!?
Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim...!


NAZIM HİKMET RAN