Bir tohum ektim toprağa sonra da suladım her gün
Büyüdü filiz oldu…
Biraz daha su, biraz daha güneş, biraz daha sevgi
Her geçen gün büyüyordu, kök salıyordu toprağın derinliklerine…
Adını Ayrılık koydum…
Her gün gözyaşlarımla suladım ektiğim tohumu
Sevgiyle, hasretle, acıyla büyüttüm.
Büyüdü sığmaz oldu yerine, attı köklerini toprağın derinliklerine
Suladım…
Sanki hasretti bir damla suya, yağmura.
Dalarında adını yazdığım sen vardın uzayan
Yapraklarında sana olan sevgim vardı yeşeren
Gövdesinde rüzgârlara, fırtınalara rağmen yıkılmayan aşkımız vardı büyüyen
Daha sonra bir nefeste yıkıldık…
Bir tohum ektim toprağa sonra da suladım her gün
Her geçen gün biraz daha biraz daha büyüyordun
Acı veriyordun…
Büyümemeliydin, sevmemeliydim, görmemeliydim seni
Bana inat büyüdün, kök saldın toprağa, acıttın canımı
Sığmaz oluyordun artık bu kalbe
Atasım,sökesim geliyordu seni
Olmuyordu… Atamıyordum…
Büyüyordun… Ayrılığın adı hasret oldu
Büyüdün, suladı gözyaşlarım seni
Hasretle, sevgiyle, acıyla büyüttüm içimde seni
Hasretin adı Aşk oldu, nefret oldu
Karar vermiştim seni içimde öldürmeye
Dur diyemedim büyümene, hasret tohumuna…
Büyümüştü artık…
Dallarında sen,yapraklarında sen,gövdesinde sen
Sendin ektiğim tohum,büyüttüğüm filiz
Adını ayrılık koymuştum,büyüdü içimde ayrılık
Hasret oldun…
Biraz daha büyüdü,biraz daha özledim
Sonrada aşk oldun…
Dur diyemedim…