yalnızlığıma armağanım..
Alışamadım hasretine yokluğuna..
Direnemedim.... gidişine
Işığımı söndürdüler aldılar..
Mecruh oldu kalbim dayanamadı sensizliğe


Yetim kaldım sevgili
Alfabemde 'S,E,N ' yosun artık
Lisanım yitti benim
Neyleyim..
Işıksızlıkmışcasına susuyorum bil sana
Züleyha'daki hısr yok belki ama
Leylayı arayan mecnun misali hasretim sana...
Ilık ılık esen rüzgar gezsede diyar diyar
Kelamın eksik etme yükle ona getirsin yar


Baki kalan O'DUR ebedi olanda
Eksik kalmış sevgiler yaşanırmı Ora'da
Neyleyim vuslata erişmek yoksa bu dünyada
İkrar ettim seni sevgili verirse yaradan bana
Mutluluk yakışır o zaman bu hüzünlü sevdaya..

yalnızlığıma armağanım..