Sen gideli beri mevsimleri şaşırdı. Dünya baharı mı yaşıyor yoksa kışta mı? Bilemedi…
Gittiğin yollar da bir sersesi şimdi anlayamadı neden gittiğini, tanımadı başka sevgili...
Nedeni sendin bilemedim ey sevgili! Kimse bilemedi…
Gül bahçeleri de senden koku dilendi.
Gül gülüşünden almış açışını, inci gibi sözler dökülürken dudağından dinleyen bülbüller utanıp ta boyun büküp sustular hep birden… Ey efendim senden gün be gün şefkat dilendim kalbimi senin sevginle biledim. Seni seveni ben de sevdim, sevmeyeni düşmanım belledim. Kâinat yaratılmış hürmetine, yokluk senle var olmuş madde senle mana bulmuş.
Her defasında boşluklardan kurtulup boşluklara düşüyorum ve direncim kırılıyor.. her zaman her noktada… Sana sesleniyorum kalbimin derin çukurundan, aydınlığa çıkmak istiyorum senin sevginle.. tut elimden kendimi sana getirdim. Pişmanlıklar yaşadım içimden seni yeterince, layığınca, gereğince sevememe pişmanlığı ne olur tut elimden,
Bırakma beni kederimle…
Sen her aklıma geldiğinde;
Düşlere dalar, düşlerim sokaklara taşardı. Güneş bir başka parlardı gözlerim kamaşırdı ışığından, ben benden geçerdim…
Masallar gerçekleşir, derin hülyalara dalardım, mevsimler baharlaşır, bütün çiçekler güle dönüşürdü sen ise, bir ışığa dönüşürdün bende…
Sen her aklıma geldiğinde;
Gök mavisi nur olur akardı üstüme, gece siyahı seni görünce korkudan kaçardı, etraf alabildiğine aydınlanır, parlardı.
Sen her aklıma geldiğinde;
Ben benden geçerdim, kuş olur kanatlanırdım sevinçten, bulutu geride bırakır daha yükseğe çıkardı ruhum teninden ne olur tut artık elimden…
Benim karanlığım hiç bitmez mi?
Ya şafak o hiç mi sökmez ?
Aydınlıktı senin adın, nurdu,
Sema senin sevdanla asılı durdu
Ah daha kaç gece, kaç şafak sana hasret kalacağım
Bu kalbim yıllarca seni görme hayali kurdu
Seni görmek ya Resul Allah en büyük onurdu
Seni gören zaman durdu
Senin şeref verdiğin asır saadete boğuldu
Seni göremeyen gözlerim yaşa, kalbim yasa büründü Gel efendim!
Gül efendim ne olur tut elimden...
BİR DELİ…
Bir deli özlem var içimde bir deli ayrılık
Bir deli yalnızlık var içimde bir deli hasret
Bir deli rüzgâr eser gidişinin ardından
Bir deli yağmur yağar sensizliklere
Bir deli şafağın sonsuzluğu var gözlerimde
Bir deli sevdanın acısı durur yüreğimde
Bir deli volkan patlar kafatasımın içinde
Bir deli mecnun olurum necip çöllerinde
Bir deli izci olur yüz sürerim ayak izine
Bir deli ümmet olurum güller açan yüzüne
Bir deli toz olurum geçtiğin sokak dibine
Bir deli kurban olurum ey efendim ismine S.A.V
süheyla ceylan
