[SES]http://www.fileden.com/files/2008/12/26/2239222/Dursun_Ali_Erzincanl__305__-_Habibullah___305__sevmek.wma[/SES]

Kara bulutların ardından umutlarla beraber doğan, güneş gibisin
Sen herkes yok iken en yakınımda hissettiğim, hayat veren nefes gibisin
Yüreğime düşen göz yaşlarımın sebebisin
Bir fırtına misali dalgalarla boğuşurken hayat denizinde; Sen ellerimden tutup yaşama geri döndüren can gibisin..

Ey Resul! Sen; gönül diyarında sevdalıların en nadide gülüsün..

Koklamaya utanırım, dokunmaya cesaretim yok..!
Hangi halime güvenip geleyim Sana..!
Ümmetin olduğumu nasıl ispatlayayım..!
Ben garipler diyarının en gafil garibi, nasıl geleyim Sana..
Sen ki emanet ettiklerinle en güvenilir rehber
Sen uyarıcı Peygamber.. Sana lâyık değildir ki bu sözler
Gece yarılarında bozuk lehçemle Seni sorarım, Seni

Yol gösterirler sonu Sana ulaşan Yürümeye halim yok, Sana gelecek kadar güçlü değilim
Ey gözümün nuru Sultanım..!
Ne zaman Seni duysam dillerden. Önce bir gül gelir gözlerimin önüne ve hayallerimdeki Sen
Damarımda akan kan kadar gereklisin düşüncelerimde, ruhu çekilmiş ceset gibiyim ayaklarının önünde.
Ne olur! Bir kez! O rahmet deryası gözlerinle bakıver. Ey Nebi Kalbim erisin

Göz yaşlarım tükendi, hasret gecelerinde ağlamaktan..!

Mekkedeki hasret, Medinedeki vuslat..
Yüz binlerce salât ve selâm olsun Sana..
Yüreğimden kopup gelen bir sedâyla sesleniyorum Sana.

Es-selâtu vesselâmu Aleyke Ya Rasulalah!