Mesela hiç geç kalmıyorum artık eve yada yolu uzatmak için başka duraklarda beklemiyorum otobüsü,
korkmuyorum tanıdık biriyle karşılaşırmıyım diye yolda, her sokağı rahatça geziyorum.
Kimseye anlatmıyorum neler yaptığımı. Mesela biriyle buluşup ayrılık vakti geldiğinde
gözlerim onun gidişini izlemiyor yaşlı gözlerle, ardından artık ağlamıyorum…
Kısa yada uzun vedalar eskisi kadar acıtmıyor canımı.
Dostlarımla konuşacak çok konum var mesela…
Her şey sen olmana rağmen anlatmıyorum artık kimselere seni.
İçimde bir mezar açtım sana kalbimin derinliklerinde, oraya gömdüm sakladım seni.
Her sabah bir gül koyuyorum baş ucuna ve her gece dua ediyorum sana gittiğin yerde mutlu ol diye…
Bazen dedeme benzetiyorum seni biliyor musun?
Onuda çok erken kaybetmiştim senin gibi…
Oysa yaşanacak ne çok şeyimiz vardı daha.
Mesela dedem kardeşimi hiç görmedi senin doğmamış çocuklarımızı görmediğin gibi…
oysa ne çok severdi dedem torunlarını
tıpkı benim seni çok sevdiğim gibi…
Daha yaşanacak çok şey vardı neden bittik ki?
Sevgili söyle bana, bana karşı bir kerede olsa dürüst ol!
Söyle sende üzülüyormusun yaşayamadıklarımıza.
Ellerinde güller soluyor mu?
Bana alıpta veremediğin… yıl dönümlerimizde kutlama yapıyor musun hala?
Resmime özlemle, sevgiyle bakıyor musun?
Sarılıyormusun bana sarılır gibi sanki yanındayım gibi…
Yoksa senin hayatın aynı mı?
Benim yerime başkasını yada başkalarını mı koydun?
Yolları hala uzatıyormusun onunla 10 dakika fazla olmak için.
Vedalar hala dolduruyor mu gözlerini?
Aldığın gülleri başkaları mı kokluyor?
Onlar mı kurutup saklıyor?
Sende beni gömdün mü kalbine
yoksa eski bir eşyayı atar gibi söküp attın mı beni içinden?
Beni duy sevdiğim.
Duy beni!
Ben kalbime gömdüm seni her an içimde yaşa diye.
Senden bana kalan bir sen var şimdi içimde.
Hep benimle, hep yüreğimde….
Gittinde sevgilim bittin mi sandın sen?
ah be sevgili sen gittin de bitti mi sandın beni..
yada sen bittin mi bende..!
