GÖNÜL KÂBE’M
 

GÖNÜL KÂBE’M

Ne koydun içine ki dünyalar sığmıyor
Nefes alan ne için yaşadığını bilmiyor
Ayrılık ateşi, kor olur düğün günümde
Selam olsun Sana kavuşacağım o güne

Gönül kabeni gözyaşıyla imar ettiysen
Ah ne kadar aciz olduğunu fark etsen
Behlül açı doyurmak için tek ekmeğe
71. kere Seni tavaf etmeyi tercih eder

Düşün bir her ne söylemişsen o dilinle
Takip edersen, yaptıkların kendi elinde
Aşk’a aşık olan varsa hem eğer beliyle
Bulamamıştır aradığını kirli yüreğinde


Bir sırdaş aramışsam dünyalı kendime
Anlaşılan Ahiret’te buluşacağız seninle
İbret alarak bakan göz sahibi kimler de
Hikmet dökülür ya şu kutlu ellerden de

Birini görüyorum işte yürüyor en önde
Kim bilir hangi çölleri neden aştı yine
O’nun sevgisi çok derinlerde bir yerde
Şifadır O’nun her bir sözü her derdime

Basmak için yürütsün topraktaki izlerine
Himmet edenleri seven Nebi: Himmet et
Aciz kalarak günahlardan utanan bizlere
Şefaat etmez misin ahir zaman ümmetine


SAİD TOPRAK