canim sevgilim.....
Aytacim....

şu anda sen yoksun yanimda ve sarsintili bir sanci var sol yanimda.
Sen yanimdayken kendimi çok iyi hissediyor , gözlerin gözlerime değdiğinde
ruhum adeta bir kuş gibi canlaniyor. Içerimdeki tüm duygulari okuyabilmeni,
tüm varliğimi feda ederek tika basa seninle doldurduğum tertemiz kalbimi
ve şu anda sizlayan yüreğimin acizliğini görmeni isterdim.

şimdi sen yoksun yanimda ya peki bu sensizlik neyin cezasidir bana? Hislerimi
hüzünlerimi hatta korkularimi tarif edemiyorum anlatarak .sen kokusundan
anlarsin artik sevgilim seni bir an bile aklimdan ve kalbimden çikartmadim.

Görüyorsun ki sözüme sadiğim ve bu sözü tutarken hiç bir zorluk çekmiyorum.
çünkü seni görmediğim her geçen vakit sancilar içerisinde kivraniyorum.
Seni rüyalarimda gördüğüm zamanlarda seni yanimda hissediyor .fakat uykudan
uyandiğim vakit seni yanimda bulamayinca çildiriyor sessiz çiğliklar atiyorum.
Bu durum bana çok aci veriyor . Bir gün bu hasretlik bitecek
ve biz elbet kavuşacağiz .tekrardan kader bizi ayirana dek .bu ayrilik ne zaman olur bilemeyiz.
Ama ayiracaksa eğer kader bizi bu ayrilik yalnizca ölümle noktalansin istiyorum.
Bu ben ya da sen ol hiç fark etmez. Biliyorsun ki sevgilim biz birbirimizden ayri yaşayamayiz.
Bir bedende iki caniz.
Sen,
hem sevgilimsin benim,
hem en gerçek dostum,
en büyük sevgim,
babam,
kardeşim,
küçük oğlum…
her şeyi ama her şeyi birlikte yaşamak paylaşmak isteyeceğim tek kişi…
bilinç tarlam!
Ben nereden öğrendim bu tamlamayi?
Benim oluşturmadiğim kesin de, nereden duydum da senin için kullandim ilk?
Bir sir vereyim sana:
Aslinda, dün geceye kadar,
bu iki sözcüğün altinda yatan derin anlamin farkinda değildim,
yüzeysel bir şekilde anlamişim hatta…
bunu fark etmemiş olmam olacak iş değil!
Sen,
benim kendime ve çevreme yönelik bilincimi,
sana olan hislerimin bütün parçalarini,
bizden bağimsiz olmayan,
bizim yaratmiş olduğumuz ilişkimizi
ektiğim ve yetiştirdiğim tarlamsin!
Yaşamimda gördüğüm en verimli tarla hem de!
Her geçen gün daha çok büyüyorum, bilinçleniyorum…
öyle bir tarla ki bu,
çevresel etkenler onu etkilemiyor…
yalnizca zamanin etkisi altinda…
yani geçen her dakika,
daha da olgunlaşiyor, hem de başka hiçbir şeye benzemeden…
her geçen saniye,
hem kendimi
hem de seni daha iyi anladiğimi hissediyorum boydan boya…

ve sevgilim bu satirlarin yaziliş amaci en sona kaldi…
en sonunda vurgulanmasi daha mi iyi olacak ne?
Iyi ki geldin bu dünyaya,
ve iyi ki “sen” oldun
her şeyinle…
aklinin alabileceği her şeyim oldun benim…
sen benim yarimsin…
bu yüzden de, hem bugünüm hem de yarinimsin…

her şeyim,

bu satirlari okuduktan sonra simsiki sarilmak isterdim sana…
hasretlik bitince bedenen de olacağim yaninda…
mektubuma burada son vererek sana veda ederken sevgilim.
Son sözüm her zamanki gibi ayni olacak..

Seni..
Senin o güzel yüreğini.....
Senin o güzel ruhunu yaratip.....
Bana ait kilarak seni bana hediye edeni rabbim e teşekkür ediyorum.
Yeni yaşin her şeyiyle mutluluk getirsin sana…
yaninda olamadiğim için bağişla…
seni seviyorum hayatim ..bu sevgi unutma ki bir ömür boyu sürecek...


Hoşçakal sevgilim......