madem ki ayrılığa hüküm giymiş bu yürek
artık ölmek için yaşamak gerek
hayatımın gözelerinden
damıttığım bu şiiri bin kez ölerek
sana adamamı bekleme benden
gün gelir tütmez olursa ocağım
acılar var bende duvağı açılmamış
bekle
sana onları adayacağım
Bir meçhul yoldayım..
Nereye sapacağı belirsiz
Ortasındayım sanki Ömrün O kadar gayri ihtiyarladı ki sanki amaçlarım..
Amaç olmaktan çıkmıştı .. firar ediyor hayallerim
Biraz mecburi üzüyorum seni
Ne karmaşık bir yol
sağ'a sapsam çıkmaz bir yol daha
sol'a sapsam üzüyorum seni
Hiç durağı yok ki bu yolun
yorgunluğunu atasın ..
Gidilen yol kısa, gidilecek yol çok uzun. Daha yolun başındayız. İlerlemek tecrübe edinmektedir. Tecrübe ise acı çekmektir. Acı çekmek sabır, sabır yanmaktır. Belli ki, daha yol çok uzun..