Hz Ebubekir; o ince insandır incelik onun karşısında iki büklüm olur utanır hicap eder
Efendimizden (sav) sonradır bir ramazan günü kendisine bir bardak soğuk su sunarlar dudağına kadar götürür soğukluğunu anlamıştır içemez eli titrer bardağı koyar ağlamaya başlar
sahabe efendimizden biri sorar; neden ey Allahın peygamberinin halifesi neden ağlıyorsun ?

Hz.ebubekir ; Resulü Ekremi birgün gördüm Dünya temessül (dile gelme,canlanma) edip ona şöyle dediğini nakletmişti

Dünya; ben kendimi sana kabul ettiremedim Ya ResullallAh ama senden sonrakilerine kabul ettireceğim

Hz.ebubekir; korkarım o ben olacağım diye bundan dolayı ağlar

ve Efendimiz (sav) Ahirete göç ettikten sonra 2,5 sene kadar onun ağır yükünü omuzlar götürür ama dayanamaz Efendimizden(sav) sonra cok fazla dayanamayacaktı

evet Hz.ebubekirin o noktada Efendimizin Yokluğuna dayanamama zaafı vardı
o hicranı o hasreti çekemedi ve O da ahirete göç etti dayanamadı ve gitti
Hz.Ebubekir dayanamamıştı bizler Efendimizin(sav) yokluğuna dayanıyoruz nasıl bir sinemiz varsa

bir kütük bile O'nun (sav) için ağlıyor ise onun yokluğu için göz yaşı dökemeyen gönüller, bedenler Allahın Kulları utansın,

alıntı değildir