a. Şerîatta bulunan on makâm:
1. Îmân getirmek. ‘Ammâ şerî’atun evvel makâmı îmân getürmekdür.’ (vr. 8a) ‘Pes Çalab Tangrı’ya inanmak gerek kim îmândur.’Hem Tangrı’nun firiştelerine inanmak îmândur.’ (vr. 8b) ‘Ve hem Allah hazretinün Kur’ân’ına inanmak gerek ve kitablarına inanmak
îmândur.’ (vr. 8b) ‘Kıyâmete inanmak böyle degül kim siz inanmazsız. Her ne bulursanuz halâlden ve harâmdan yirsiz, donanursız.
Haksız yire ni’metler yiyüp gövenürsiz. Ya’ni işbu inanmak mıdur kim siz inanursız.’ (vr. 8b, 9a)
2. Ilim öðrenmek. ‘Ikinci makâm ilm ögrenmekdür.’ (vr. 9a)
3. Namaz kılmak, zekât vermek, oruç tutmak, gücü yetince hacca gitmek, seferberlik olunca kaçmamak ve cenâbetten
temizlenmek.
‘Üçüncü makâm zekâtdur, orucdur, güci yiticek hacca varmakdur ve hem gazâdur ve hem cenâbetden arınmakdur. Kavluhû te’âlâ:
Akimu’s-sâlâte ve âtü’z-zekâte... ve savm-ı şehr-i ramazân ve ...hıccu’l-beyti meni’s-tetâ’a ileyhi sebîlen ve’l-cihâdu izâ kâne nefîru mine’l-cenâbeti min küllihâ.’ (vr. 9a)
4. Helâl kazanmak ve ribâyı haram bilmek. ‘Dördüncü makâm halâl kesb eylemekdür ve ribâyı harâm bilmekdür.’ (vr. 9a)
5. Nikâh kıymak. ‘Beşinci makâm nikâh kılmakdur.’ (vr. 9a)
6. Hayız ve lohusalık hallerine riâyet etmek. ‘Altıncı makâm hayzun ve nifâsun nikâhın haram bilmekdür.’ Burada ‘nikâh’ cinsel olarak anlaşılmalıdır. Nitekim başka bazı nüshalarda bunun yerine cinsel ilişkinin karşılıðı olan ‘cimâ’ kelimesi kullanılmıştır. 7. Cemâat sünnetine riâyet etmek. ‘Yedinci makâm sünnet-i cemâatdur.’ (vr. 9a)
8. Şefkatli olmak. ‘Eş-şefekatü mine’l-îmân.’ (s. 9b)
9. Temiz yemek ve temiz giyinmek. ‘Dokuzuncu makâm arı geymekdür ve arı yemekdür.’ (s. 9b)
10. Iyiliði emredip kötülüðü menetmek. ‘Onuncu makâm, emr-i ma’rûfdur ve yaramaz işlerden sakınmakdur.’ (s. 9b)
b. Tarîkatta bulunan on makâm:
1. Tevbe etmek. ‘Tarîkatun evvel makâmı el alup tevbe kılmakdur.’ (vr. 9b)
2. Mürîd olmak. ‘Ammâ tarîkatun ikinci makâmı mürîd olmakdur.’ (s. 25)
3. Saç kesmek. ‘Ammâ tarîkatun üçüncü makâmı saç gidermekdür.’ (s. 26)
4. Nefsi olgunlaştırmak için mücâhede etmek. ‘Ve dahi tarîkatun dördüncü makâmı mücâhede etmekdür.’ (s. 26)
5. Hizmet etmek. ‘Beşinci makâmı hizmet eylemekdür.’ (s. 26)
6. Korkmak. ‘Altınca makâmı Havfdur, ya’ni korkudur.’ (s. 27)
7. Ümîdvâr olmak. ‘Yidinci makâm ümîd dutmakdur.’ (s. 27)
8. Hırka, zenbil, makâs, seccâde ve subha (yüz taneli tesbih) gibi emânetlere sahip olmak, onlardan ibret almak ve hidâyete
ermek. ‘Sekizinci makâmı hırkadur ve zenbildür ve mikrâsdur ve seccâdedür ve subhadur ve ibretdür ve hidâletdür.’ (s. 27)
9. Nasîhat ve muhabbet sâhibi olmak. ‘Dokuzuncu makâmı sâhib-i nasîhat ve sâhib-i mahabbet olmakdur.’ (vr. 9b)
10. Aşk, şevk ve Allah’ın zenginliði karşısında insanın kendini fakir hissetmesi. ‘Onuncu makâmı ışkdur ve şevkdür ve fakîrlukdur.10a)
11. Cân makâmı. ‘Onbirinci makâm cândur. Pes cân câna dokunsa şevkıle hareket aceb degüldür. Zîrâ kim nasîb-i ilâhîdür. Her belürse gerekdür.’ (Vr. 10a)
c. Marifette bulunan makâmlar:
1. Edeb. Ma’rifetün evvel makâmı edebdür.’ (vr. 10a)
2. Korku. İkinci makâmı korkudur.’ (vr. 10a)
3. Perhizkârlık, haram olanlardan sakınma, takvâ sahibi olmak. ‘Üçüncü makâmı perhizkârlukdur.’ (vr. 10a)
4. Sabır. ‘Dördüncü makâmı sabırdur.’ (vr. 10a)
5. Utanmak. ‘Beşinci makâmı utanmakdur.’ (vr. 10a)
6. Cömertlik. ‘Altıncı makâmı cömerdlikdür.’ (vr. 10a)
7. Bilgi sahibi olmak. ‘Yedinci makâmı ilmdür.’ (vr. 10a)
8. Miskinlik, benlikten geçip kişinin kendini Allah’a vermesi. ‘Sekizinci makâmı miskînlikdür.’ (vr. 10a)
9. Ma’rifet sahibi olmak, Allah’ı bilmek. ‘Dokuzuncu makâmı ma’rifetdür.’ (vr. 10a)
10. Kişinin kendini bilmesi. ‘Onuncu makâmı kendüyi bilmekdür.’ (vr. 10a)
d. Hakîkatta bulunan makâmlar:
1. Toprak gibi mütevâzı ve verimli olmak. ‘Hakîkatun evvel makâmı toprak olmakdur.’ (vr. 10a)
2. Bütün herkese aynı gözle bakıp ayıplamamak. ‘Ikinci makâmı yetmiş iki milleti ayıblamamakdur.’ (vr. 10a)
3. Elinden gelen her iyiliði yapmak ve yerine getirmek. ‘Üçüncü makâmı elinden geleni men’ itmemekdür.’ (vr. 10a)
4. Dünyadaki her şeyin ve herkesin kendisinden güvende olması. ‘Dördüncü makâmı dünyâ içinde yaradılmış nesneye emîn olmakdur.(vr. 10a)
5. Mülkün mutlak sahibi Allah’a karşı itâatkâr olmak, O’na olan muhabbetini göstermek. ‘Beşinci makâmı mülk ıssına yüz sürüp, bulmakdur. Zîrâ kim vahdet evindedür.’ (vr. 10a, 10/b)
6. Sohbet etmek ve hakîkat sırlarını söylemek. ‘Altıncı makâmı sohbetdür ve esrâr-ı hakîkat söylemekdür.’ (vr. 10b)
7. Seyr ü sülûka girmek. ‘Yedinci makâmı seyrdür.’ (vr. 10b)
8. Sır saklayabilmek. ‘Sekizinci makâmı sırdur.’ (vr. 10b)
9. Allah’a yalvarıp yakarmak. ‘Dokuzuncı makâmı münâcâtdur.’ (vr. 10b)
10. Allah’ın varlıðını müşâhede etmek ve O’na ulaşmak. ‘Onuncı makâmı müşâhededür ve Çalab’a ulaşmakdur.’ (vr. 10b)
