melekler gaybı bilirlermi
 

Yine bir ateist sitesınden alıntıladığım yazıyı sizlerle paylaşmak istedim ve gördüğüm Kuran-ı kerim eğer bir roman gibi okunursa olacağı budur dedirtiyor bakalım sizler ne diyeceksiniz. Buyrun ;

Bakara suresinde Adem'in yaratılışı ile ilgili bölüm şöyledir;



2/30. Rabbin meleklere "Ben yeryüzünde bir halife var edeceğim" demişti; melekler, "Orada bozgunculuk yapacak,kanlar akıtacak birini mi var edeceksin? Oysa biz Seni överek yüceltiyor ve Seni devamlı takdis ediyoruz"
dediler; Allah "Ben suphesiz sizin bilmediklerinizi bilirim" dedi.'
Allah sadece 'ben yeryüzünde bir halife var edeceğim' diyorken,Melekler 'Orada bozgunculuk edip,Kanlar dökecek birini mi?' diyor.
Melekler,Gaybı bilemez,yani geleceği bilemez.
O halde,nasıl oluyor da,
Adem'in dünyaya gönderileceğini,
İnsanoğlu nun bozgunculuk edeceğini,
Vucudunda Kan olduğunu,
Kan'ın dökülecek bir sıvı olduğunu,
Dökülmenin,ancak yerçekiminde olabileceğinden, yerçekimi olduğunu?
Kan dökme'nin kötü bir şey olduğunu,
Ve insanın kan dökeceğini,
Bilebiliyorlar.
Allah'Gaybı sadece ben bilirim' demiyor mu?
Melekler aşağıda göreceğiniz gibi'Biz ancak senin öğrettiğini bilebiliriz' demiyor mu?
O halde Melekler nasıl olur da geleceği bilir?
2/31. Ve Adem'e bütün isimleri öğretti, sonra eşyayı
meleklere gösterdi. "Eğer sözünüzde samimi iseniz
bunların isimlerini bana söyleyin" dedi.
2/32. Cevab verdiler "Sen münezzehsin, öğrettiğinden
başka bizim bir bilgimiz yoktur. Şüphesiz Sen hem
bilensin, hem Hakim'sin".
Melekler,görüldüğü gibi eşyaların ismini bilemiyor,fakat Kan'dan bahsedilmediği halde,ne olduğunu,ne işe yaradığını vs biliyorlar.
Meleklerin söyledikleri doğru çıkmıştır.
İnsan'da Kan vardır,insan Kan döker,bozgunculuk yapar vs.
Demek ki,Melekler geleceği görebiliyor,
Hem de oldukca doğru.

Hicr;
32- Allah buyurdu ki: "Ey İblis! Ne oluyor sana da, secde edenlerle beraber olmuyorsun?"
33- İblis şöyle dedi: "Kuru bir çamurdan, şekillenmiş bir balçıktan yarattığın bir insana secde edemezdim."
34- Allah şöyle buyurdu: "Öyle ise oradan çık! Sen, artık kovulmuş birisin."
35- "Kıyamet gününe kadar lanet senin üzerindedir."
36- İblis: "Rabbim! Öyle ise insanların kabirlerinden kaldırılacakları güne (kıyamete) kadar bana mühlet ver" dedi.
37- Allah buyurdu ki: "Sen mühlet verilenlerdensin."
38- "Allah katında bilinen vaktin gününe kadar..."
39- İblis şöyle dedi: "Rabbim! Beni saptırdığın için, mutlaka ben de yeryüzünde onlara günahları süsleyeceğim ve onların hepsini mutlaka azdıracağım!"
İblis geleceği gayet güzel biliyor. Neleri biliyor?
. Ademin ve eşinin cennette ikamet edeceklerini
. Ademin ve eşinin yasak meyve konusunda uyarılacaklarını
. Ademi ve eşini kandıracağını
. Ademin tevbe edeceğini
. Tevbesinin kabul edileceğini
. Cennet yurdundan indirileceklerini
. Bir vakte kadar imtihan edileceklerini
İmtihan olacağını biliyordu ki "dosdoğru yolunun üzerine oturacağım ve onları saptıracağım, yeryüzünde günahlarını süsleyeceğim" diyor. Daha Allah Ademe "sen ve eşin cennette otur, şu ağaca yaklaşma" bile dememişken...

Bir de şu saçmalık ve tutarsızlıklara dikkat çekelim:
1.Allah yeryüzüne Halife yaratacaksa niye cennete koyuyor.
2.Halife artçıl demektir.İLK yaratılacak insan kimin artçısı veya halifesidir.
3.Meleklere sadece'Ben yeryüzüne halife yaratacağım ' dediği halde,Melekler bu halife'nin Vücudunda KAN olacağını nereden biliyor ki 'Kan Dökecek' birinden bahsediyor.
4.Melekler haklı çıktı,insan vücudunda kan var ve insan kan döküyor(Kabil'in Habil'i öldürmesi)
5.Melekler gaybı biliyorlar mı?
6.Melekler 'Ya Rab ! Senin bize bildirdiğinden başka bilgi mümkün değildir'(Bakara 32)dediklerine göre olacakları nasıl bilmiş olabilirler?
7.Çaktırmadan Levh-i Mahfuz'u mu okuyorlar acaba ?
8.Adem'e kendi ruhundan üflemiş ise,diğer yarattıklarına da üflemişmidir?
9.Kendi ruhunda azalma olmuşmudur?
10.Neresi ile üflemiştir?
11.Ve Adem'in neresinden üflemiştir?
12.Çamurdan testi veya cam eşya yapanların üflemesi de benzer bir durum mudur?
13.Havva'yı Adem'den yarattığına göre,Havva'nın Ruh'u Adem'in Ruh'undan mı alındı? Yoksa Havva'ya ayrıca ruh üflendi mi?
14.Adem'in çocukları birbirini nasıl 'üfledi'de zürriyet devam etti?
15.Melekler hiç bir şeyin ismini bilemezken,daha yaratılmadan,kan'ın ne olduğunu,kan'ın ismini ve kan dökme'nin kötü bir şey olduğunu nasıl bilebiliyorlardı?
16.Ateşten yaratılan cinlerin de kanı dökülür mü?

ne diyelim efendim..dilerseniz tek tek sorulara cevap verelim,dilerseniz amaaann deyip geçelim...var mı kafasına takılan bişey?

Benim vaktim yok çıkıyorum şu anda ama geceleyin inşaallah yazacağım sende yazarsan kardeşim sevinirim sonuçta sorulan bu soru eger birinin aklında şüphe yaratıyorsa farzdır:)

Selametle

benim sorularıma cvp verebilir misiniz? ( çok bilinmesi gereken ve lazım olan şeyler değil belki ama sordum işte)
1. cinler ölür mü. ölürse nasıl oluyo. nerede oluyorlar.
2.cennet sadece insanlar içinmidir. hayvanlar nereye gidecekler?( sakın gülmeyin :) )
2. bide şey biz dünyaya ademoğlu cennette günah işlediği için mi gönderildik. yani dünya ozaman yaratılmamışmıydı. ya da söyle sorayım; günah işlememiş olsalardı insanlar sürekli cennette mi yaşayacaklardı.( ben bunların cevabını kısmen biliyorum. bu konuya vakıf olanlar cevap versinler. bilmeyenler kesinlikle yorum yazıp günaha girmesinnler.)

cevapları gece 12 de okurum :) görüşrüz :)

1. cinler ölür,elbet..nasıl olur kısmını anlayamadım..nasıl nasıl ölür..basabaya ölür işte...
2.cennet sadece insanlar için değil ins ve cinn içindir,hayvanlara gelince kayanğının netliğini bilmemekle beraber 10 ya da 12 hayvan mı ne cennete gideceğini biliyorum,ashyab-ı kehf in köpeği katmir felan...onun dışında hayavanat ve nabatat toprak olur,hepsi bu...
3.kuran da bazı şeyler kafa karıştırabilir ,bunun nedeni allah katında zaman kavramı yok iken bizim dünyamızda varoluşudur...aslında kader meselesinin de kafaya takılmasının da sebebi budur...kannatim o ki,ilahi bir senaryo..nitekim daha adem as yaartıldığında allah cc: ben YERYÜZÜNDE bir halife yaratacğım' diyor...
yani,insanın ne olacağı zaten belliydi...bunu kader konusu gibi düşünün...allah cc biliyordu günah işleyeceğini,ama onun biliyor oluşu bizi ona mecbur kılmaz...
daha fazla açıklamam gerekirse buralardayız efendim..
selam ve dua aile..

çok tatmin olmadım cevaplardan.ama yinede teşekkür ederim. başkalarıını kafaalrını karıştırmamak adına soru sormuyorum.

eyvallah...napalım...buralarda yazmakla bu kadar oluyor..

1-
Bize gelen bazı haberlerde, “cin yanması, cinlerin yakılması” diye bir olay vardır. Halkımız hoca, üfürükçü, muskacı vs. Kişilerin yanına gittiğinde, okuma neticesinde bazen “şu kadar cin yaktım, bu kadarı yandı” diye ifadelerle karşılaşıyor. Fakat, dumansız ateşten varlığa sahip bir cin nasıl yanıyor? Bu yanma bizim bildiğimiz bir yanma mı yoksa başka bir fiziki ve kimyevi olay mı söz konusudur?

Tecrübeler ve araştırmalar neticesinde anlaşılan şudur: cinler de insanlar gibi canlı, şuurlu, akıllı varlıklardır. Yalnız akıl ve muhakeme konusunda insan daha üstündür. Cinlerin sür'at ve görüntü verme, geçmişe gidip gelme gibi bizden üstün tarafları da vardır. Bizim gibi onların da ruhları vardır. Ruh sayesinde canlı kalmaktadırlar. Aramızdaki fark; bizim ruhumuz molekül yığını, maddi bir cesetle, cinlerin ruhu ise bir enerji, bir akımla alakalıdır. İnsan öldüğü zaman ruh cesedi terk eder, berzah alemine yollanır. Et ve kemikten oluşmuş beden toprağa konur. Bir müddet sonra cesed çürüyüp, toprak olur. Şekil ve mahiyet değiştirerek bir halden başka bir hale inkılap eder. Ama kainattaki atom sayısı ve sabit kütle dengesi bozulmaz. Cin öldüğünde ise ruhu, berzah alemine giderken, ruhsuz vücudu yani enerjisi başka bir mahiyette yine yeryüzünde enerji olarak bulunur.

Arif Aslan

2-Hangi hayvanlar Cennete girecek?

Mişkâtü’l-Envar isimli eserde İmam Mukatil’den bu hususta şöyle bir rivayet nakledilir:

Şu on hayvan Cennete girecektir:

1. İbrahim Aleyhisselâmın buzağısı.

2. İsmail Aleyhisselâmın yerine kesilen koç.

3. Salih Aleyhisselâmın bir mucizesi olan deve.

4. Yunus Aleyhisselâmı yutan balık.

5. Musa Aleyhisselâmın ineği.

6. Uzeyir Aleyhisselâmın merkebi.

7. Süleyman Aleyhisselâmın karıncası.

8. Belkıs’in hüdhüd kuşu.

9. Ashab-ı Kehf’in Kıtmir isimli köpeği.

10. Peygamberimizin Kasva isimli devesi.

Ayrıca bu hususta Bediüzzaman Said Nursî ise, “Üçüncü Şua” olan Münacat isimli eserinde şöyle demektedir:

“Evet, ebedînin sâdık dostu ebedî kalacak ve bâkînin âyine-i zîşuuru bâki olmak lâzım gelir.

“Hayvanların ruhları bâkî kalacağını ve Hüdhüd-ü Süleymânî (a.s.) ve Nemli ve Naka-i Sâlih (a.s.) ve Kelb- Ashab-ı Kehf gibi bazı efrad-ı mahsusa hem ruhu, hem cesediyle bâkî âleme gideceği ve her bir nev’in ara sıra istimal edeceği bir tek cesedi bulunacağı rivayat-ı sahihadan anlaşılmakla beraber, hikmet ve hakikat, hem rahmet ve rububiyet öyle iktiza ederler.”

Yani, ruh bâkî kalacağına göre, bütün hayvanların ruhları bâkî kalacaktır. Fakat Cennete girecek olan bu hayvanlar gibi, bazı hususi fertler de hem ruhu, hem de cesedi ile birlikte bâki âleme gidecektir. Ve ayrıca her bir tür mahlukun ara sıra kullanacağı bir cesedinin bulunacağı bildirilmektedir.

Evet, rivayetler değişik olsa da, Cennete girecek olan hayvanlar başlıca bunlardır. Onların Cennetteki hayatını, nerede, nasıl bulunacaklarını ise Ancak Cenab-ı Hak bilir. Çünkü o âlemin gerçek keyfiyetine bizim idrakimiz kâfi gelmez...

3-Cesitli memleketlerden getirilen topraklari melekler su ile camur yapip, insan sekline koydular. Mekke ile Taif arasinda 40 yil yatip salsal oldu. Yani pismis gibi kurudu. Önce Muhammed aleyhisselamin nuru alnina kondu. Sonra Muharrem'in onuncu Cuma günü ruh verildi. Her seyin ismi ve faydasi kendisine bildirildi. Boyu ve yasi kesin olarak bildirilmedi. Allahü tealanin emri ile bütün melekler, Adem'e secde etti, ama Iblis (seytan) kibirlenip, bu emre karsi geldi ve secde etmedi : « Hani biz meleklere (ve cinlere): Adem'e secde edin , demistik. Iblis haric hepsi secde ettiler. O yüz cevirdi ve büyüklük tasladi, böylece kafirlerden oldu »(Bakara, 34) . Hz. Adem 40 yasinda Firdevs adindaki Cennet'e götürüldü. Cennet'de yahut daha önce Mekke disinda uyurken, sol kaburga kemiginden Hz. Havva yaratildi. Allahü teala onlari birbirine nikah etti. Yasak edilen agactan unutarak ve Iblis'in oyununa gelerek önce Havva, sonra Adem aleyhisselam yedikleri icin Cennetten cikarildilar. Adem aleyhisselam Hindistan'da Seylan (Ceylon) adasina, Havva ise Cidde'ye indirildi. 200 sene aglayip yalvardiktan sonra , tövbe ve dualari kabul olup, hacca gitmesi emr olundu: «Sonra Rabbi onu seckin kildi; tevbesini kabul etti ve dogru yola yöneltti »(Ta'ha, 122) . Arafat ovasinda Havva ile bulustu. Kabe'yi insaa etti.

Hz. Adem her sene hac yapardi. Arafat meydaninda veya baska meydanda , kiyamete kadar gelecek cocuklari belinden zerreler halinde cikarildi. «Ben sizin Rabbiniz degil miyim ?» diye soruldu. Hepsi «Evet » dedi. Sonra hepsi zerreler haline gelip, beline girdiler. Yahud belinden yalniz kendi cocuklari cikti. Sonra Sam'a geldiler. Burada cocuklari oldu. Neslinden 40.000 kisiyi gördü. 1500 yasinda iken cocuklarina peygamber oldu. Cocuklari cesitli dillerde konustu. Cebrail aleyhisselam 12 kere geldi. Oruc, her gün bir vakit namaz ve gusül abdesti emredildi. Kendisine kitap verilip, fizik, kimya, tip, eczacilik, matematik bilgileri ögretildi. Süryani, Ibrani ve Arabi diller ile kerpic üstüne cok kitap yazildi. Bir rivayete göre 2000 yasinda iken Cuma günü vefat etti. Hz.Havva 40 sene sonra vefat etti. Kabirlerinin Kudüs'de veya Mina da Mescid-i Hif'de veya Arafat'da oldugu rivayetleri vardir.

Sorularla islamiyet

eyvallaaah eyvallaah alpatrum...

Elbette ölür, ölümsüz tek varlık Allah'tır, ama burada CİN yaratığın ne olup olmadığı önemli,
Bir kere, CİN, bizim bildiğimiz manada, görünmeyen varlıklar değildir, bu CİN kavramı tamamen ilkel kabilelerden devşirmedir,
Kur'anın bahsettiği CİN, tanınmayan insanlardır.
Araplar, tanınan varlıklara İNS, tanınmayanlara ise CİN derler, yani, şu an da ben sizin cinninizim, siz de benim.. Tanıştığımızda birbirimizin ins'i oluveririz..
Cin suresinde Kur'an dinlemeye gelen cinler de, mekke dışından gelen insanlardır, dinleyip geri kavimlerine dönüp mükemmel sözler dinlediklerini söylemişlerdir ki Suleyman Nebi'nin cinleri de, yabancı zanaatkarlardır..

Cennet, iradesi olan varlıklar içindir, iradesiz varlıkların imtihanı olmadığı için, cennet ve cehennemle muhatab değildirler..


Adem ilk insan değildir, ilk peygamberdir, yaratıldığı yer de ahiretteki cennet olmayıp, dünya da CENNET GİBİ VERİMLİ bir yerdir, Cennet, bir irade, imtihan sonucu kazanç ve ödül yeridir, imtihandan geçmeyen birinin cennete girmesi anlamsızdır..
Adem Nebi o bilinen günahı işleyihce, CENNET KADAR VERİMLİ yerden, çalışıp, didinip, büyük uğraşılar sonucu karnını doyuracağı daha aşağı (verimi daha az) bölgeye indirilmiştir, bu tamamen dünya da gerçekleşmiş bir olaydır..

kaynağını bilmiyordum ben de ,olabilir israiliyyat evet...

Peki senin kaynakların hangisi bu söylediğinin delilleri kimler kaynak neresi. Ben yine belirli kaynaklarla hareket etmişim isini sen israilliyyat koymuşsunki seni az buz tanıdığımdan dolayı, yakında bir kitap çıkarır dağıtır ve Kuran tektir herkes anlar ama ben ayetleri anlatıyorum(çelışki) şeklinde bir teferruatla karşı karşıya kalabiliriz.

“Evet, ebedînin sâdık dostu ebedî kalacak ve bâkînin âyine-i zîşuuru bâki olmak lâzım gelir.

“Hayvanların ruhları bâkî kalacağını ve Hüdhüd-ü Süleymânî (a.s.) ve Nemli ve Naka-i Sâlih (a.s.) ve Kelb- Ashab-ı Kehf gibi bazı efrad-ı mahsusa hem ruhu, hem cesediyle bâkî âleme gideceği ve her bir nev’in ara sıra istimal edeceği bir tek cesedi bulunacağı rivayat-ı sahihadan anlaşılmakla beraber, hikmet ve hakikat, hem rahmet ve rububiyet öyle iktiza ederler.”

Üçüncü şua :)

Sen kurandan başka delil tanımazdın ayetlerin dışında yorum da yapmazdın Kurandan vermediğin bu örneklere mi? inanalım (senin deyiminle)

Kuran-ı Kerim’de Hz. Süleyman’ın vefatından bahseden ayette: “Süleyman`ın ölümüne hükmettiğimiz zaman, onun öldüğünü, ancak değneğini yiyen bir ağaç kurdu gösterdi. (Sonunda yere) yıkılınca anlaşıldı ki cinler gaybı bilselerdi, o küçük düşürücü azap içinde kalmazlardı.”(34:14.)

Burada sizin bahsettiğiniz gibi Süleyman a.s. ın hiç görmemiş olması felan yok Ayet açık ve net ne olduğunu söylüyor bu anlamı nasıl çıkardınız merak ettim dogrusu mhmt kardeşiminde verdiği ayette açık ve net değilmidir?

birkaç örnek daha

"Böylece biz, her peygambere insan ve cin şeytanlarını düşman yaptık. (Bunlar), aldatmak için birbirlerine yaldızlı sözler fısıldarlar" (En'am suresi, 112.)

Ancak Rabbinin rahmetle yarlığadığı kimseler başka. Onun içindir ki, onları yarattı. Ve Rabbinin "Andolsun ki cehennemi cinlerden ve insanlardan tamamen dolduracağım" sözü böylece tamam oldu. (Hud 119)

İlk insan adem değil mi? ilk insan kim peki
 

Hz. Âdem'in (a.s.) yaratılışına dair Kuran ayetleri şu mealdedir:

"Hani Rabbin meleklere muhakkak ben yeryüzünde bir halife (bir insan, Adem) yaratacağım" demişti (Bakara 30).

"And olsun biz insanı kuru bir çamurdan suretlenmîş balçıktan yarattık" (Hicr 26).

"O insanı (Ademi) bardak gibi (çınlayan) kupkuru bir balçıktan yarattı (Rahman 14)

"Yaratılışta kendileri mi daha kuvvetli yoksa bizim yarattıklarımız mı?Hakikat bizonları cıvık bir çamurdan yarattık" (Saffat 11)

"Ki o, yarattığı herşeyi güzel yapan, insanı (Âdemi) yaratmaya da çamurdan başlayandır" (Secde 7)

"And olsun biz insanı (Âdemi) çamurdan (süzülmüş) bir hulâsadan yarattık" (Mü'minun 12)

"O,sîzi çamurdan yaratan sonra ölüm zamanını takdir edendir" (Enam 2).
"Sizi (aslınızı) ondan (topraktan) yarattık" (Taha 55)

"Sizi bir topraktan yaratmış olması O'nun ayetlerindendir. Sonra siz (her tarafa yayılır) bir beşer_oldunuz" (Rum 20)

"... İblis dedi: Ben bir çamur olarak yarattığın kişiye secde eder miyim" (İsra 61, Araf 12, Sâd 76)

Bu âyetler özetlenecek olursa, "Âdem çamurdan yaratılmıştır" (İsra 61, Araf 12, Sad76, Secde 7),

'Âdem cıvık çamurdan yaratılmıştır" (Saffat 11)

"Âdem çamurdan süzülmüş bir hulâsadan yaratılmıştır" (Mü�minun 12)

"Âdem kuru çamurdan suretlenmiş balçıktan yaratılmıştır" (Hicr 27, Rahman 4). (3).

Adem (yerden çıkmış varlık) edim (yeryüzü, toprak) anlamında İbranice bir kelimeden gelmektedir, Âdem'in çamurdan, yani toprağın su İle karışımından yaratıldığı, daha açık bîr ifade ile kuru çamurdan şekillenmiş bir balçıktan yaratılıp ilâhi ruhtan üflendikten sonra canlandığı beyan ediliyor:


"Ki o yarattığı her şeyi güzel yapan, insanı (Âdem'i) yaratmaya çamurdan başlayandır" (Secde 7)

"Sonra onu (Âdem'i) düzeltip tamamladı, içine ruhundan üfürdü, sizin İçin kulaklar, gözler, gönüller yarattı" (Secde 9).

Melekler gaybı bilirler mi?
 

Simdi evrimcilerin Kuran.ı kerim i bir ayetinde çelişki diyerek nasıl bir hataya düştüklerini anlatmaya çalışacağız

Melekler insanın kan dökeceğini söyleyerek neden soru soruyorlar.

Daha önce yeryüzünde yaşayan cinler, dünyayı fesada vermişler, orada kan dökmüşler, zulüm yapmışlardı. Melekler bunları biliyorlardı. İnsanların da Allah’a isyan edeceklerinden, yeryüzünde tekrar fesat çıkaracaklarından korktular ve böyle bir sual sordular.

1, 2- De ki: Bana vahyedildi ki şüphesiz cinnden bir grup Kur’an dinleyip de demişlerdir ki: “Şüphesiz biz, rüşde kılavuzluk eden hayret verici bir Kur’an dinledik. Bundan dolayı, biz ona iman ettik ve Rabbimize hiçbir şeyi asla ortak koşmayacağız.
3- Hakikat şu ki, Rabbimizin şanı çok yüksektir. O, bir dişi arkadaş (zevce) ve de bir çocuk edinmemiştir.
4, 5- Ve hiç şüphesiz bizim sefih (aklı ermez), Allah üzerine saçma sapan şeyler söylüyormuş. Doğrusu biz ins ve cinnin (bildik, bilmedik her kişinin) Allah’a karşı asla yalan söylemeyeceğine inanıyorduk.
6- Gerçekten de insten (çok iyi tanıdığımız kimselerden) bazı kimseler, cinnden (tanımadığımız yabancı kimselerden) bazı kişilere sığınırlar idi. Böylece de onların azgınlıklarını artırırlardı.
7- Gerçekten de onlar sizin inandığınız gibi, Allah’ın asla kimseyi peygamber göndermeyeceğine / diriltmeyeceğine inanmışlardı.


Şimdi alptraum,
6.ci ayetisenin kaynaklarınla bir izah ediver bakalım, nasıl olacakbu,
İnsanların sizin bildiğiniz manada CİNlere sığınma olayı nasılolabilir,
Sen bu zamana kadar kaç kez cinlere sığınabildin, bu mümkün mü, mümkünse eğer, yeryüzüne HALİFE olarak yaratılan insanın kendinden daha aşağıda bulunan bir varlığa sığınması ne menem bir olaydır..
Mesele açık aslında, Muhammed Nebi Peygamberliğini ilan edince, mekkenin yerlileri dışardan da yahudiler gibi ajanlarla milletin beyinlerini bulandırmak için işbirliğinde bulunmuş, mekkede iyi tanınan insanların dışardan tanınmayan kişilere yardım amaçlı sığınmasını anlatıyor ayet.
Ama, siz cin suresini israiliyyat ve ilkel dinlerin etkisiyle okuyunca, ortaya böyle abuk-sabuk veaklive mantıki olmayan yorumlar çıkıyor ki...
Bu zamana kadar, cincilerin ekmeğine iyi yağ sürmüştür bu olay..

@THEHAFIZ

Hocam sen müsterih ol. Ehl-i Sünnet içinden çıkamıyor değil Elhamdulillah. :)

Cin Suresi:
1. De ki: Bir grup cinin, dinleyip şöyle dediği bana vahyedildi:-Biz, hayret verici bir okuma duyduk.


2. Doğru yolu gösteriyor. Biz ona iman ettik. Rabbimiz'e hiç kimseyi ortak tutmayacağız.


3. Rabbimiz'in şanı çok yücedir. O, eş ve çocuk edinmemiştir.


4. Meğer bizim beyinsizimiz, Allah hakkında yalan söylüyormuş.


5. Biz de, insanların ve cinlerin Allah hakkında yalan söylemeyeceklerini zannederdik.


6. Oysa, insanlarda öyle adamlar varmış ki, cinlerin bazılarına sığınıyor. Cinler de onların azgınlıklarını artıyormuş.


7. Sizin zannettiğiniz gibi, onlar da Allah’ın hiç kimseyi yeniden diriltemeyeceğini sanmışlardı.


8. -Biz, göğü yokladık ve onun şiddetli bir koruma ve alevle dolu bulduk.


9. Oysa, orada bizim dinlemek için oturma yerlerimiz vardı. Şimdi kim dinlemek istese onu gözeten bir alev yakalıyor.


10. Gerçekten de bilmiyoruz, yeryüzündekilere bir kötülük mü isteniyor; yoksa, Rab’leri onlara doğru yolu göstermek mi istedi?


11. İçimizden iyi olanlar da var, olmayanlar da var. Biz, türlü türlü yollara ayrılmışız.

....................


Sorular:

A-)6.Ayette geçen "...insanlarda öyle adamlar varmış ki, cinlerin bazılarına sığınıyor..." cümlesinde, sizin cin(bilinmeyen) tanımına göre yorumlarsak/açıklarsak nasıl olacak? İnsanalrdan öyleleri varmış ki, bilmediklerine/tanımadıklarına sığınıyorlar ve bilmedikleri tanımadıkları onları azdırıyor.. öylemi?

B-)8. Ayette geçen "..biz göğü yokladık.." cümlesinde göğü insan nasıl yokluyor? Hani cin bilinmeyen insan demek (ise), buradaki yoklama nedir? Kim yapmıştır? Nasıl olmuştur?

C-)9. Ayette geçen "...Oysa, orada bizim dinlemek için oturma yerlerimiz vardı..."'dan kasıt nedir? Bilinmeyen/tanımadığımız insanlar mı kendilerine dinleme yeri edinmiş? Buradan siz ne anlıyorsunuz? Kimler, Neyi nasıl dinliyorlarmış? Ayrıca Ayetin devamıda geçen;

"...Şimdi kim dinlemek istese onu gözeten bir alev yakalıyor..." cümlesinde, alev kimi nasıl yakalıyor? Ayrıca, "şimdi" ifadesi geçiyor. Önceden dinledikleri de bi önceki cümlede geçiyor. Ne olmuşta dinleyemiyorlarmış, Alev yakalıyormuş?

...

selametle..

O zaman okuyamay devam mehmedim, Kur'an anlaşılır bir iktaptır ve anlaşılmayacak çelişkiler barındırmaz..
VİRA BİSMİLLAH..

40 / CİNN SURESİ


Takdim:

“Kul uhıye” suresi de denilen Cinn suresi, Mekke’de 40. sırada inmiş olup, adını 1. ayette geçen “el cinn” sözcüğünden almıştır.
Surenin ilk bölümünde, Mekke’ye dışarıdan gelen bir grup yabancının Kur’an dinledikleri, dinledikleri Kur’an’dan etkilendikleri, inanmış olarak yurtlarına döndükleri ve yurtlarında da kendi halklarına anlattıkları (Kur’an’dan öğrendikleri gerçekler, eski inançlarının çürüklüğü) nakledilmiştir. Surede ayrıca gaybin bilgisinin sadece Allah’a ait olduğu, tevhit ilkesi ve Kur’an’ın nitelikleri de yer almaktadır.
Cinn suresinin inmesi ile Mekke dışında da inanmış kişilerin var olduğu anlaşılmış ve bu kişilerin inananları destekleme kararı aldıkları öğrenilmiştir. Bu bilgi ise, başta peygamberimiz olmak üzere tüm inananlara manevî bir güç kaynağı olmuştur. Yani Cinn suresi, kılavuzu sadece Kur’an olan o günkü inananlar arasında böyle yararlı bir etki yapmıştır.
Buna karşılık, halk arasında meşhurlaşmış anlamı Kur’an öncesi zamanlara dayanan “cinn” sözcüğünü, Kur’an’da kullanılan anlamı dışında değerlendireler tarafından ise Cinn suresi hep yanlış anlaşılmıştır. Surenin doğru anlaşılmasını sağlayacağı düşüncesiyle biz, “Cinn Kavramı ve Kur’an’da Cinn” adlı yazımızı ve İslâm Ansiklopedisi’nden alıntıladığımız “Akabe Beyatleri” maddesini, ayetlerin tahliline geçmeden önce dikkatlerinize sunmuş bulunmaktayız:


“CİNN” KAVRAMI ve KUR’AN’DA “CİNN”

“Cinn” kavramı, “şeytan”, “İblis”, “melek” kavramları gibi muhtemelen tarih öncesinden itibaren insanların yaşamları içine girmiş kavramlardan biri olup, yine bu kavramlar gibi tüm dinlerde önemli bir yere sahip olmuştur. Ne var ki bu kavramların halk kültüründe edindiği yer, ilkel toplumların yaşadıkları ilkel koşullar içinde zihinlerinde oluşturdukları vehim ve kuruntulara dayalı inançların etkisinden kurtulamamıştır. Bugün de hâlâ, ilkel toplumlardan gelme yanlış anlayış ve inanışlar devam etmekte ve işin kötüsü bunlar dine fatura edilmektedir. Bizi ilgilendiren husus da budur. Biz, dinimizin saf, halis, Allah’a ait bir din olarak yaşanmasından yana olduğumuz için bu kavramları, içlerine yuvalanmış batıl inanç ve hurafelerden temizlemeyi bir görev olarak addetmekteyiz.
Halk kültürüne göre cin; “insan gibi yiyip içen, üreyen, inanan, bazen ehil insanlarca işçi gibi çalıştırılan, olağan üstü güç ve bilgilere sahip, insanları çarpan, istediklerine zarar veren, erdirici yüksek değerler ilham eden gizli destekçi güç, görünmeyen yaratık”tır.
Bu anlayış doğrultusunda halk arasında, psikolojik rahatsızlıklara uğramışlara, yüz felci olmuşlara… cin çarpmış, cin uğramış (uğrak olmuş) denmektedir. Eski dönemlerde ise başarılı, çalışkan zanaatkârlara, şairlere, kâhinlere hatta peygamberlere de “mecnun (cinlenmiş)” denirdi. Bundan maksat, onların delirmiş olduklarını anlatmak değil, cinler (görünmez varlıklar) tarafından desteklendiklerini, yardım gördüklerini ifade etmekti.
Günümüzde “cinn” kavramını doğru olarak öğrenebilmek için yapılacak ilk hareket, bu konuda şimdiye kadar bilinen ve halk arasında yaygın, kulaktan duyma anlayışın bir tarafa bırakılması olmalıdır.

“Cinn” sözcüğü, “cenn” kökünden türemiş bir sözcük olup sözcüğünün asıl anlamı; “bir şeyi duyulardan saklamak”tır. Arapçada “cennehülleylü (gece onu örttü)”, “ecennehü (onu örttürdü)”, “cenne aleyhi (üzerine örttü)” şekillerinde kullanılır. Nitekim Kur’an’da İbrahim peygamberi konu alan bir pasajda “fellema cenne aleyhilleylü (ne zaman ki gece kendisini sakladı, iyice karanlık çöktü)” diye yer almıştır (En’âm; 76).
Aşağıdaki sözcükler de “cnn” kökünden türemiştir:
Cennet: “Toprağı ağaç yapraklarıyla saklanmış yer” demektir.
Cinnet: “Aklı, fikri saklanmak, delirmek” demektir.
Cenin: Ana karnında saklandığı için bu adı almıştır.
Cünnet: Kalkan; kişiyi oktan mızraktan sakladığı için bu ad verilmiştir.

“Cinn” sözcüğü bütün eski ve yeni sözlüklerde; “İnsanın beş duyusuyla kavrayamadığı, algılanamayan, ama somut veya soyut, varlığı kesin olan güçler” olarak yer alır.
Sözlüklerdeki bu tarife göre melek ve şeytan terimleri de “cinn” kavramı kapsamına girmektedir. Yani her melek ve şeytan (algılanamadığı için) “cinn”dir. Ama her “cinn”in şeytan veya melek olduğu söylenemez.
Kur’an’dan ve eski kaynaklardan yaptığımız tespitlere göre “cinn” sözcüğü çok kapsamlı olarak kullanılmaktadır. Nitekim Araplar yavaş hareket ettiği için hareketi gözle izlenemeyen küçük bir yılan türüne “cann” derler. “Cann” sözcüğü bu anlamıyla Kur’an’da iki yerde; Kasas suresinin 31. ve Neml suresinin 10. ayetlerinde, Musa peygamberin asası ile ilgili olarak kullanılmıştır. Ayrıca “cinn” sözcüğü Kur’an’da “cinnet” kalıbıyla da yer almıştır.
“Cinn” sözcüğü, anlam olarak “insan” sözcüğünün karşıtıdır. Bu sebeple “cinn” sözcüğünü daha iyi anlamak için karşıtı olan “ins, insan” sözcüklerinin de bilinmesinde yarar vardır.

İns, insan:

Sözcük anlamı; “beş duyuyla hissedilebilen, bilinen, görünen, tanıdık, ilişki kurulabilen, kaybolmayan, sürekli ortada duran” demek olan “insan” sözcüğü, “fi’liyan” kalıbında olup “ens” sözcüğünden türemiştir. “İnsan” sözcüğünün aslı “insiyan” sözcüğüdür.
Sözcük, anlam olarak evrendeki tüm görünen (cisimli) varlıkları kapsamasına rağmen sadece insanlara isim olarak verilmiştir. Bunun nedeni, insanın yaratılış itibariyle ünsiyete muhtaç, yani sosyal bir varlık olmasıdır.
İbn-i Abbas gibi bazı tefsirciler “insan” sözcüğünün “nisyan” sözcüğünden türemiş olduğunu ve insanın verdiği sözleri unuttuğu için bu isimle isimlenmiş olduğunu söylemiş olsalar da bu görüş hem dil bilimcileri tarafından itibar görmemiştir hem de Kur’an’daki kullanıma ters düşmektedir.
Sözcük anlamı itibariyle birbirinin karşıtı olan “cinn” ve insan, varlık olarak da yaradılıştan gelen bir karşıtlık içindedirler. Böyle olduklarını da bize Kur’an göstermektedir:


İnsan ve “cinn”in yaratılışı:

Rahman; 14–15: O, insanı pişmiş çamur gibi kuru balçıktan (değişken maddeden) yarattı.
Ve cannı ateşin dumansızından (enerjiden) yarattı.

Hicr; 26, 27: Ve hiç kuşkusuz biz, insanı (görünen, bilinen varlıkları) çınlayan kilden, işlenebilen çamurdan (hâlden hâle giren maddeden) yarattık.
Ve cannı daha önce, en ince delikten bile geçebilen yakıcı bir esintinin ateşinden (engel tanımayan enerjiden) yaratmıştık.

Ayetler, insanın, “pişmiş çamurdan, kuru balçıktan, çınlayan kilden, işlenebilir çamurdan” yaratıldığını söylemektedir. Bu ifadeler, “madde”nin hâlden hâle girmesini çağrıştırmakta olup, insanın genel anlamda maddeden yaratıldığını anlatmaktadır. “Cann”ın, “ateşin dumansızından, en ince delikten bile geçebilen yakıcı bir esintinin ateşinden” yaratıldığını söyleyen bu ifadeler ise, daha ilk bakışta akla “enerji”yi getirmektedir.
Öyleyse “cann ateşten yaratılmıştır” demek; “elektrik, manyetik dalgalar, ışın gibi gözükmez güçler, enerjiden yaratılmıştır” demektir. “İnsan topraktan yaratılmıştır” demek de; “beş duyuyla hissedilebilen, bilinen, görünen, tanıdık, ilişki kurulabilen, kaybolmayan, sürekli ortada duran cisimli varlıklar, maddeden yaratılmıştır” demektir.

Kur’an’da “cinn”:

“Cinn” sözcüğü Kur’an’da; melekler için, İblis için ve kendileri görülse de kimlikleri açıkça belli olmayan kişiler için kullanılmıştır:

1 – “Cinn” sözcüğünün Kur’an’da melekler için kullanılışı:

Saffat; 158: Onlar, Allah ile cinnler arasında bir soy bağı (nesep) kurdular. Oysa ant olsun, cinnler de onların gerçekten hazır bulundurulacaklarını bilmişlerdir.

En’âm; 100: Ve cinnleri Allah’a ortak koştular. Oysa onları da O yaratmıştır. Bir de bilgisizce O’na oğullar ve kızlar yakıştırdılar. O ise nitelendirdikleri şeylerden yücedir/ uzaktır.

Sebe; 41: Melekler derler ki: “Sen yücesin, bizim velimiz sensin, onlar değil. Hayır, onlar cinnlere tapmaktaydı ve çoğu onlara iman etmişlerdi.

Bu üç ayette “cinler” sözcüğü ile kastedilen “melekler”dir. Çünkü biz, Nahl; 57, Necm; 21, Saffat; 149, 153, Zühruf; 16, Tur; 39 ayetlerinden biliyoruz ki müşrikler, Allah ile melekler arasında soy bağı kurmuşlar, Allah’ın kızları olarak melekleri görmüşler ve Allah yerine meleklere tapmışlardır. Yani Kur’an, Allah’a ortak koşulan melekleri, Saffat; 158, En’âm; 100 ve Sebe; 41’de “cinn” olarak ifade etmiştir.

2 – Cinn sözcüğünün Kur’an’da İblis için kullanılışı:

Kehf; 50: Hani biz meleklere, “Âdem’e secde edin” demiştik de İblis dışında hepsi secde etmişti. İblis, cinnlerdendi. Kendi Rabbinin emrine ters düştü. Şimdi siz, benim astımdan onu ve onun soyunu dostlar mı ediniyorsunuz? Hem de onlar sizin düşmanınızken. Zalimler için ne kötü bir değiştirmedir bu!

“İblis” konusunda ayrı bir çalışmamız olduğu için burada detaya girilmemiştir.

3 – Cinn sözcüğünün Kur’an’da kendileri görülse de kimlikleri açıkça belli olmayan kişiler için kullanılışı:

Bu başlık altında topladığımız cinnler ya da kişiler için Kur’an’da üç örnek mevcuttur:

BİZİMDE SÖYLEYECEKLERİMİZBİTMEDİ, DEVAM EDELİM

Ayetlerin tahlili


Surenin 1–15. ayetleri tek bir cümle olduğundan, ayetlerin tek tek tahliline başlamadan önce bu ayetlerden oluşan orijinal metni bir cümle yapısında sunuyoruz:

De ki: Şüphesiz cinnden bir grubun Kur’an dinleyip de; “Şüphesiz biz, hayret verici bir Kur’an dinledik. O rüşde kılavuzluk ediyor. Bundan dolayı, biz ona iman ettik ve Rabbimize hiçbir şeyi asla ortak koşmayacağız. Doğrusu, Rabbimizin şanı çok yüksektir. Ne bir dişi arkadaş (zevce) edinmiştir, ne de bir çocuk. Meğer bizim sefih (aklı ermez), Allah üzerine saçma şeyler söylüyormuş. Doğrusu biz ins ve cinni (bildik bilmedik her kişiyi) Allah’a karşı asla yalan söylemez sanıyorduk. Doğrusu insten (çok iyi tanıdığımız kimselerden) bazı kimseler, cinnden (tanımadığımız yabancı kimselerden) bazı kişilere sığınırlardı. Bununla da onların azgınlıklarını artırırlardı. Ve gerçekten onlar sizin zannettiğiniz gibi, Allah’ın asla kimseyi peygamber göndermeyeceğini/ diriltmeyeceğini sanmışlar. Gerçekten biz göğe yapıştık, onu kuvvetli bekçiler ve alevlerle doldurulmuş bulduk. Hâlbuki gerçekten biz gökten duyum almak için oturulan yerlere oturur idik. Hâlbuki her kim duyum almak için uğraşsa kendine, gözetleyen parlak bir alev buluyor. Doğrusu biz, yeryüzündekilere kötülük mü murat edildi, yoksa Rabbleri onlara bir hayır mı diledi bilmiyoruz. Doğrusu bizler; kimimiz iyi olanlardır, kimimiz de bundan aşağıdadır. Biz çeşit çeşit yollara ayrılmışız. Doğrusu biz anladık ki, Allah’ı yeryüzünde asla âciz bırakamayız. Kaçmakla da O’nu asla âciz bırakamayacağız. Ve biz o hidayet rehberini dinlediğimizde ona gerçekten iman ettik. Kim Rabbine inanırsa, o hakkının eksik verilmesinden ve kendisine kötülük dilmesinden korkmaz. Ve gerçekten biz, kimimiz Müslümanlardan kimimiz de zalimlerden. Müslüman olanlar ise, işte onlar doğru yolu aramış olanlardır. Ama zalimlere gelince, onlar cehenneme odun olmuşlardır.” dedikleri bana vahyedildi.

1, 2. Ayetler:

De ki: Bana vahyedildi ki şüphesiz cinnden bir grup Kur’an dinleyip de, demişlerdir ki: “Şüphesiz biz, rüşde kılavuzluk eden hayret verici bir Kur’an dinledik. Bundan dolayı, biz ona iman ettik ve Rabbimize hiçbir şeyi asla ortak koşmayacağız.

Cinnlerden bir grup

Cinnlerden (yabancılardan) bir grup, ayette “nefer” sözcüğü ile ifade edilmiştir. Türkçeye yanlış olarak “bir kişi” anlamında geçmiş olan “nefer” sözcüğü; “sayıları 3 ilâ 10 kişi arasında olan bir grup” demektir. Buna göre Kur’an dinleyen bu cinnlerin (yabancıların) sayısı 3 ilâ 10 kişiden ibarettir.
Mekkeli olmayıp, Mekke’ye dışarıdan gelmiş ve dolayısıyla da Mekkelilerin tanımadıkları yabancılar oldukları için “cinn” denilen bu kişilerden Ahkaf suresinde de söz edilmiştir:

Ahkaf; 29–32: Hani cinnlerden birkaçını, Kur’an dinlemek üzere sana yöneltmiştik. Böylece onun huzuruna geldikleri zaman dediler ki: “Kulak verin” sonra bitirilince de kendi kavimlerine uyarıcılar olarak döndüler.
Dediler ki: “Ey kavmimiz, gerçekten biz, Musa’dan sonra indirilen, kendinden öncekileri doğrulayan bir kitap dinledik; hakka ve dosdoğru olan yola yöneltip iletmektedir.
Ey kavmimiz, Allah’a davet edene icabet edin ve ona iman edin; günahlarınızdan bir kısmını bağışlasın ve sizi acı bir azaptan korusun.
Kim Allah’a davet edene icabet etmezse, artık o, yeryüzünde Allah’ı âciz bırakacak değildir ve onun O’ndan başka veliyyleri de yoktur. İşte onlar apaçık bir sapıklık içindedirler.”

Bu suredeki “cinn”lerle Ahkaf suresindeki “cinn”lerin aynı “cinn”ler olduğu hususu, klâsik eserlerin ve bu konudaki rivayetlerin tümünde de vardır. Ama rivayet tefsirlerindeki konunun ayrıntılarına dair anlatımlar, uydurmacılık alanında avcı hikâyelerini geride bırakmaktadır. Bunlardan birkaçını ibret-i âlem için kısaltarak sunuyoruz:

Bu olayın nasıl olduğu hususunda iki görüş vardır: Birincisi, Said b. Cübeyr demiştir ki; cinler gök kapılarını dinlerlerdi, ne zaman ki taşlanıp kovuldular gökte olan bu olay her halde yerde bir şeyden dolayı olsa gerektir diye sebebini aramaya gittiler. O sırada Hz. Peygamber (s.a.v) Mekke halkının kendisine uymalarından ümitsiz olarak İslâm`a davet için Taif`e çıkmıştı. Mekke`ye dönmek üzere bulunduğu zamana tesadüf ediyordu. Batnı Nahil denilen vadide kalkmış sabah namazında Kur`ân okuyordu. İşte oraya Nusaybin cinlerinin ileri gelenlerinden bir bölük cin uğramıştı. Çünkü İblis onları göğün taşlamalarla korunmasını icab ettiren sebebi öğrenmek üzere göndermişti. Kur`ân`ı işittiler ve sebebin o olduğunu anladılar.
İkinci görüş: Allah Teâlâ peygambere cinleri de uyarıp davet etme ve kendilerine Kur`ân okuma görevini de vermişti. Onun için Allah Teâlâ ona Kur`ân dinlemek ve kavimlerini uyarmak üzere bir takım cin göndermişti.
Ebu Hayyan da Bahir`de der ki: Cin kısası iki defa olmuştu, birincisi Taif`ten dönüşündeki. Siyercilerin anlattıkları kıssaya göre onlardan yardımcı aramaya çıkmıştı. Nahle vadisinde namaz kılarken dinlediler, o bilmiyordu sonra Allah Teâlâ onların dinlediklerini haber verdi. Diğer bir defasında da Allah Teâlâ, Peygamber`e cinleri uyarıp onlara Kur`ân okumasını emir buyurmuştu. Bunun üzerine bana cinlere Kur`ân okumam emredildi, arkamdan kim gelecek dedi, bunu üç kere söyledi, Abdullah b. Mesud`dan başkası ses çıkarmamış önlerine bakmışlardı.

Abdullah b. Mesud (r.a) demiştir ki: Cin gecesi benden başka kimse hazır olmadı, gittik. Hacun`daki dağ yoluna vardığımızda bana bir hat çizdi, ben gelinceye kadar bundan çıkma dedi, sonra Kur`ân okumaya başladı. Ben şiddetli bir gürültü işittim hatta Resulullah`a bir şey olmasından korktum, onu birçok karartılar kapladı, onunla benim arama engel oldu hatta sesini işitmez oldum, sonra bulut parçalanır gibi parçalandılar, sonra bana bir şey gördün mü dedi. Evet, beyaz elbiselere bürünmüş siyah adamlar gördüm, dedim, işte onlar Nusaybin cinleri diye buyurdu.

Taberi tefsirinde der ki: Allah Teâlâ "Hani biz cinlerden bir takımını sana yöneltmiştik" buyurduğu cin grubunun kaç adet olduğu hakkında tefsirciler ihtilaf etmişlerdir. Bazısı yedi kişi idi, dedi. Bu cümleden olarak İbnü Abbas`tan İkrime rivayet ederek demiştir ki Nusaybin halkından yedi kişi idiler. Resulullah onları kavimlerine elçi yaptı, diğer bazıları da dokuz kişi idi, dediler. Bunlardan Zirr b. Hubeyş demiştir ki Hz. Peygamber (s.a.v) Nahle vadisinde iken "onun huzuruna vardıkları zaman" âyeti indirildi. Dokuz idiler, birisi birisi Zevbaa idi. صرفنا sarafna sözü sözü yani Allah`ın Resulüne yönelttiği cin grupları peygamberin huzuruna vardıklarında demektir.
Alûsî de şunları kaydetmiştir. İbnü Ebi Hatim`in Mücahid`den rivayetine göre yedi kişi idiler. Üçü Harran`dan, dördü Nüsaybin`den, isimleri de: Hasâ, Mesâ, Şasır, Masır, Elerdevanyan, Serme, el-Ahkam yahut el-Ahkab idi.
Taberânî Evsat`ta ve İbnü Merduyye cinnin Resulullah`a iki kere gönderildiğini nakletmişlerdir. Hafaci`nin Şihab`ında Kâdi haşiyesinde Cin Sûresi`nin tefsirinde denilmiştir ki hadisler cinnin gönderilmesi altı kere olduğuna delalet etmektedir. Rivayetlerde gerek adet ve gerek diğer hususta görülen ihtilaf da bununla bağlanmıştır. Nitekim Ebu Nuaym rivayet etmiştir ki: Nüsaybin halkından dokuz kişi nahle vadisinden gittiler, bunlardan fulan ve fulan ve fulan ve`l-Erdevanyan el-Ahkab kavimlerine uyarıcı olarak vardılar, sonra da çıktılar. Resulullah`a heyet halinde yetkili delege olarak geldiler üç yüz kişi idiler. Hacun`a kadar geldiler el-Ahkab geldi Resulullah (s.a.v)`a selam verdi ve kavmimiz seninle görüşmek üzere Hacun`da hazır bulunuyorlar dedi. Resulullah da Hacun`da geceden bir saate söz verdi. İbnü Ebi Hatim de İkrime`den bu âyette onların Musul ceziresinden on iki bin olduklarını rivayet etmiştir. Bu adedi Keşşaf`ta da hikâye eder. Resulullah`ın onlara okuduğu sûre yani Alak Sûresi idi. Bununla beraber Bahir`de İbnü Ömer ve Cabir b. Abdullah (r.a)`dan nakledilmiştir ki; Resulullah (s.a.v) onlara (Rahman) sûresini okudu. "Rabbinizin hangi nimetlerini yalan sayabilirsiniz." dedikçe, hayır Rabbimizin âyetlerinden hiçbir şey yalanlamayız "Ey Rabbimiz sana hamd olsun" derlerdi. Bir de Ebu Nuaym Delâil`de Resulullah`a cinlerin gelişinin, peygamberliğin on birinci senesinde olduğunu rivayet etmiştir. Bu kıssanın hicretten üç sene önce olduğunun söylenmesi de bu mânâdadır.” (RAZİ vd.)

Bu konudaki asılsız, dayanaksız saçmalıkların sergilendiği rivayetlere ne yazık ki peygamberimizin eşi Ayşe’den başlayıp, saf din için Abdullah b. Mübarek ile birlikte mücadele vermiş olan saygın kişilerden Ömer b. Abdülaziz’e kadar pek çok kişi malzeme yapılmıştır. Meselâ bu kişilere dayandırılan ve bir kısım saf insanların, yılanların “cinn” olduğuna inanmasına sebep olan ve binlerce “yılan–cinn” öyküsünün uydurulmasına kaynak teşkil eden bir rivayet; pek çok yılanın, bu “cinn”lerden birisi olması sebebiyle kefenlenip, namazı kılınmak suretiyle defnedildiğinden söz etmektedir. Rivayetlerde ayrıca bu “cinn”lerin, ancak 12 yaşındaki bir çocuk kadar akıllı oldukları, insan atıklarıyla beslendikleri, içlerinde Habil’in Kabil’i öldürdüğünü görenlerin bulunduğu gibi ilginç (!) ayrıntılar da yer almaktadır. Bazı rivayetlerde ise bunların nereli ve kim oldukları hakkında malûmat verilmektedir. Meselâ Katade’nin; “Bu cinnler Ninova halkından idiler” demesine karşılık, bunların aslında Diyarbekir tarafından Nusaybin cinnleri olduğunu ama bunlara Ninovalı da denildiğini ileri süren rivayetler de vardır. İkrime’ye göre Musul yarımadasından olan bu cinnler, İbn-i Abbas’a göre Nasibin cinnlerinden olup 7 kişidirler ve peygamberimiz tarafından kendi kavimlerine elçi tayin edilmişlerdir. İbn-i Düreyd’in bunların isimlerini Şasir, Masir, Menşi, Maşi, ve Ahkab olarak vermesine karşılık Mücahid’e göre bunlar Harran halkından idiler ve isimleri Hişi, Misi, Minşi, Masır, Erd, Enyan, ve Ahkam’dır.
Birbiriyle çelişki içinde olan ve bir sürü saçma senaryo içeren bu hikâyelerin bir kısmı, yine başka nakillerle çürütülmüştür. Meselâ Darukutni’nin tespitlerine göre İbn-i Mes’ud cinn gecesinde bulunmamıştır. Çünkü Alkame b. Kays ve Ebu Ubeyde b. Abdillah’ın naklettiklerine göre İbn-i Mes’ud; “Ben cinn gecesinde bulunmadım.” demiştir. Ayrıca nakledildiğine göre Amr b. Murre de Abdullah b. Mes’ud cinn gecesinde hazır bulunup bulunmadığını Ebu Ubeyde’ye sormuş ve “hayır” cevabı almıştır.
Bu uydurma rivayetlerin bir kısmı ise tarihî gerçeklerle çelişmektedir. Meselâ söz konusu olayın, İbn-i Abbas’ın doğduğu yılda gerçekleşmiş olmasına rağmen, olayı İbn-i Abbas’ın görgü şahitliğiyle anlatan birçok rivayet vardır. Ayrıca, peygamberimizin o tarihte henüz inmemiş olan Rahman, Nebe’ ve En’âm surelerini okuduğunun rivayet edilmesi de çok ilginçtir (!). Hatta İbn-i Mes’ud’un rivayetindeki abdest alma sahnesi, abdest ayetinin Medine’de son dönemde indiği dikkate alındığında, tam bir garabeti yansıtmaktadır.
Aslında ayrıntılar bir tarafa bırakılıp da bu konudaki rivayetler “Takdim” bölümünde verdiğimiz “Akabe Beyatleri” alıntısı ile karşılaştırılırsa, tüm rivayetlerin ansiklopedik bilgi olan “Akabe Beyatleri” alıntısına tamamen ters olduğu görülmektedir. Çünkü tüm rivayetlerin aksine “Akabe Beyatleri” alıntısı, bu cinnlerin Yesrib’li insanlar olduklarını bildirmektedir. Onların “cinn” olarak nitelenmesi ise, hem yukarıda da söylediğimiz gibi onların Mekke’nin ve peygamberimizin yabancısı olmaları, hem de Mekkeli müşriklerin muhtemel saldırılarına maruz kalmamaları için güvenlikleri sebebiyledir. Bu durumda, söz konusu “cinn”lerin hayalî yaratıklar olduğunu iddia eden Müslüman din adamlarının da, İslâm’ı baltalamak isteyen yabancıların din adamları gibi saçma sapan uydurmalarda bulundukları ortaya çıkmaktadır.
Söz konusu “cinn”lerin başka boyuttan bir varlık olarak düşünülmesi Kur’an’a da uymamaktadır. Çünkü onlarca ayette vurgulandığı gibi peygamberimiz bir beşerdir, beşere elçi olmuştur ve “sizden, içinizden biri” olarak nitelenmiştir. Yani o bizden biridir ve başka boyuttaki varlıklara değil, bize elçi gönderilmiştir. Eğer bu “cinn”ler başka boyuttan bir varlık olsa idiler, zaten sünnetüllah gereği onlara gönderilen elçinin de kendi cinslerinden olması gerekmektedir:

İsra; 95: De ki: “Yeryüzünde yerleşip dolaşanlar melek olsalardı, Biz de elbette, onlara gökten elçi olarak bir melek indirirdik.”

Okudum bunlarıda:)

Şimdi; Bu yazı size mi ait? Ait ise tamam.
Yok değilse, kaynağı ne? ve siz sürekli kopyala yapıştır yapacaksınız bende onu okuyacağım? Öylemi. Bende dediğim gbii sayfalarca yazıyı buraya taşıyabilriim. Ama gerek yok. Sizin böyle yapmamanız lazım. Benim sorularım oldu? Varsa cevap alayım. Yoksa yok deyin ki bitsin. Niye bunu dediğimin 2 sebebi var?
1-) Yazılarda benim sorularıma cevap yok.
2-) Sizde direk sorularıma cevap yazmıyor kopyala yapıştır yapıyorsunuz.
Böyle devam etmez..
Tabi yazı sizin değilse bunlar geçerli. Yazı sizin ise amenna. Ama bu kezde cevaplar yok. Cevaplarımı alayım:)
.................................

Yazıya gelince..
Süreki saçmalık-uydurma,hikaye gibi ithaflarla Sizin gibi düşünmeyenlerin anlattıklarına yakıştırmalar yapmışsınız. İyi hadi bunu geçelim. Doğrusu ne peki?
Hala cevap yok. Avcı hikayelerini geri bırakan!! kısım özellikle..


selametle..

Yok hocam kaynak su sitesi İŞTE KUR'AN

Kuran acik ama olsun biz yinede baskalarinin bilgilerine muhtac olalim. Diyorum ya bu bir sanki kavga ve heryerinde celiski... Bu hareket bilimi 1 milyon yil geriye götürmek gibi birseydir.

Ayetlerden hicbir yorum yapmadan bu kavrami ben neden anlayamiyorum. Belki gercekten tek Kurani okusalardi anlarlardi ama yanina ek tek Kuran diyenler gelince cok kafadan da ses cikinca böyle bir manzara ortaya cikiyor.

--->: melekler gaybı bilirlermi
 

evet önce insan yeryüzünde yaratılıyor.Şimdi sad suresine 71.ayete bakalım.Ne diyor''insan yaratılıyor''Evet insan yaratıldı.Sonra Bakara 30.ayet de hz.Adem halife olur iken tabii ki Melekler konuya vakıf.Konuya yabancı değil ve bilgililer.Tanıyor ve izliyorlar.İnsanların ne mal olduğunu biliyorlar.Bu yüzden ''bU İNSANLAR hALİFE OLUNCA KAN DÖKERLER'' derken işin farkındalar.Önce yaratılan insanlar da halife yok.Sonra insanlara halifelik veriliyor.Bence budur.Teşekkürler; bu Teknolocin farkdır.Selamlar....

Peygamber efendimiz Hz.Muhammed (S.A.V)'in dediği gibi Bende sizin gibi bekleyenlerdenim az bir zaman sonra tüm sorularınız cevaplanacak