“En güzel isimler Allah’ındır. O halde bu isimlerle ona duâ edin. Onun isimleri hakkında haktan sapanları kendi hallerine bırakın. Onlar yaptıklarının cezasını çekeceklerdir”(Araf, 7/180).

- Ayette “ayrılığa düşenler” den deÄŸil, “ilhada düşen/haktan sapanlar” dan bahsetmektedir.

- Allah’ın isimleri konusunda ilhada sapan/haktan sapanlar üç kısımdır:

a. Allah’ın kutsal isimlerinden kelimeler türeterek kendi putlarına ad yapmak. ÖrneÄŸin; inkârcılar, putları için; Ä°lah kelimesinden “Lat”, Aziz isminden “Uzza”, Mennan isminden “Menat” ismini çıkarıp kullanmışlardır. Müseyleme-i Kezzab da, kendine Rahman lakabını vermiÅŸti.

b. Allah hakkında kullanılması caiz olmayan ÅŸeyler isnat etmek, öyle adlandırmak. Hıristiyanların, Allah’ı “baba-oÄŸul-ruhu’l-kudüs” üçlemesiyle adlandırması bu cümledendir. Yine Allah hakkında uygun düşmeyen –insan aklına göre- kelimeler kullanmak da buna girer.

c. KiÅŸinin, manasını bilmediÄŸi bir takım kelimelerle Allah’ı anması. Çünkü, bu durumda kullandığı sözcüklerin yanlış bir manada olması, Allah’ın azametine yakışmayan manalar içermesi ihtimali vardır(bk. Razî, ilgili ayetin tefsiri).