Bir duvarla uzun süren sohbetin en kesin sonucu her seferinde yarattığı devasa heves kaybıdır. Yine de kontrolsüzlüğümüzün cilvelerinden olacak ki yinelemeler kendiliğinden pek çok kere kuşatır bizi ve kendini gerçeklik olarak yeniler. Buradaki döngüsellik kadere dönüşürse facianın boyutlarını herhangi bir insan evladının takdir etme gücü matematiksel açıdan sıfırdır. Bu umutsuz tablonun istisnai bir çıkışının mümkün olma bahsi her zaman için söz konusudur. İyi bir duvar ustası olabilirsininiz mesela ki bu durumda yalnızca çatlaklarından muzdarip olan duvarın sürprizlerine aşina oluşunuzun yaratacağı avantaj ile bir nebze tıbbi bir soğukluk ile pek çok rahatsız edici durumu en azından kendiniz için sağaltabilirsiniz. Son kertede diyalog hep kendinizledir ve başka türlüsü hep en hafifinden can sıkıntısıdır. Her şeyi olduğu gibi bırakmak belki de en adil olanıdır, bu durumdan müstesna tutulma hakkını yalnızca kendimize verebiliriz, o kadar.