Hak Peyamberlerin sonu nebi aleyhisselam aramızdan ayrılalı epey zaman oldu.
Daha kendisi hayatta iken ileride doğabilecek ihtilaflar konusunda mü'minleri uyarıyordu.
Öyleki bunu daha sonra ki olaylar birebir ispatladı.Daha sonrası Hz. Ömer (r.a)hilafet konusunda doğabilecek sıkıntılar için ümmetin ileri gelenlerini uyarıyordu.Nitekim rasul o na "o söyletilenler dendir" diyordu. Ve buda yine ilerde kendini doğruluyordu.
O günlerden bu günlere İslam o kadar yoruma tabi tutulmaya çalışıldı ki temel kavramlar heder edildi bir siyaset uğruna bir saltanat uğruna.Bu gün nice fırkalar,cemaatler,tarikatlar... herbiri İslam içinde olduğunu ve kendilerinin en doğru olduğunu söylemekte ve kendilerine yöneltilen en ufak eleştiriyi vahi eleğine tutmadan acımasızca bastırmaya çalışmaktalar.
Fırkalar konusunda nebi aleyhisselamın açık hadisi şerifi bir köşede dursun.
Gel gelelim en büyük ihtilaf cemaat ve tarikatlar ile olmakta.Bunu söylerken bunlar İslam dışıdır demiyorum.İyi anlaşılmasını istiyorum.Sorun taassubun insanları Vahide değilde cemaatte yada tarikatte birleştirmesi.İslam düşmanları mezhepleri öyle kaşıdılar ki neredeyse mezhep ümmet bilincinin üstüne çıkarıldı.
Bu gün ha keza cemaat ve tarikatler öyle şişirildi ki bilerek yada bilmeyerek kardeşler arası tefride kadar gitti.Ve cemaat lideri yada tarikat şeyhinin dediğini düzeltemeye kalkmak bile dışlanmak için yeterli sebep sayıldı.
Bunun en büyük nedeninin insanların belli bir yaşa kadar İslam dan bi haber yaşayıp sonra da bir cemaatin yada tarikatın sebebi ile İslamı tanıyınca hayatında ki tüm doğru onlar oldu.Sorun İslamın kaynaktan öğrenilmemesi.Kaynaktan bi haber olunca kendi içindeki yapılan yanlışlar görülemiyor.
Hülasa Dünya nın kirli oyunları öyle uzaklaştırdı ki bizi vahiden aramızda kaç asırlık at sürümü mesafeler var o İslam ın garip başladığı yıllar ve çöllerle...