OMV’nin işi şu sıralar zor. Önce İran’da dev bir doğalgaz yatağı projesine katılım teşebbüsü. OMV yetkilileri ne olduklarını anlayamadan Washington’un tokadını yedi. Amerikalılar İran’ın atom programı yüzünden şaka kaldıracak durumda değil. OMV yetkilileri de bunun farkında olduğundan, bu tepkiyi göze almışlardı.


Ardından Macar Mol firmasının topyekün devralınması teşebbüsü. ‘’Eşit ortakların birleşmesi’’ lafına en iyimser olanlar bile inanamadı. Bunun Macaristan’ın sert tepkilerine rağmen gerçekleşmesi halinde, büyük bir ihtimalle OMV’nin başkanlığında olacak. Aynı şey burada da geçerli: Tepkiler önceden belliydi ve OMV bunları göze almıştı.


Bu da yetmiyormuş gibi, OMV hisseleri değer kaybetmeye başladığından beri, halk da öfkelenmeye başladı. OMV yönetiminin elektrik üreticisi Verbund ile birleşirken kurların düşmesine neden olduğu için değil, söz konusu şartlar yüzünden. OMV hissleri birdenbire düşerken, yönetim kadrosu tam zamanında opsiyonlarını geri çekerek, muazzam bir kar sağladı. Şimdi de sıra Irak’ta. OMV Kürt özerk yönetiminden medet umuyor ve bu yönetimin kendisine verdiği petrol arama ruhsatlarının yasal olduğunu öne sürüyor. Bağdat’taki merkezi yönetim ise, bunun aksini iddia ediyor. OMV’nin bu kez dörtnala giderken yolunu şaşırmamasını umalım.