bir secde yeter şimdi bana


bir kentin yalnızlığında özlediğim yar,


yollar hep sana çıkardı aslında;


yorgunluk bilmeyen yüreğimle yürüdüğüm vakit,


gecelerin sessizliğinde alemin sana olan acziyeti ses olurdu,


sokağın bitmeyen telaşı, hep bir fani oluşun hikayesini anlatırdı.


sonra ağaran gün meydan okurdu gecenin karanlığına,


gün-eşin karanlıkla savaşına şahit şimdi gün


ve yüreğim varedenin nizamına şahit.


ah huzur!


bir secde yeter şimdi bana


karanlıklara inat!

alıntı