Sayfa sayfa çevireceksin beni. Belki hiç ummadığın bir zamanda öğreneceksin vurulmuşluğumu.Belki sana ne kadar inandığımı görüp pişmanlıklar yaşayacaksın.Bir sözünün arkasına nasıl çocukca saklandığımı göreceksin.”elini koyunca yüreğimin üstüne seni sevdiğimi anlayacaksın” değişine hayatımı pamuk ipliğiyle bağladığımı göreceksin.
Sana gelmeyi istediğimi ama yoluma senli engeller koyduğumu fark edeceksin.Baksan gözlerime ve gülümsesen ilk gördüğün günkü gibi koşup sarılacam boynuna.Hani elini tutmaya çekindiğimi bilirdin. sense benim elimi tutmak isterdin ama bunu yapamazdın.Korktuğumuz ortak bir şeyler vardı bunu bir biz bilirdik.Ama şimdi seni ne kadar çok özlüyorum bilemezsin.Karşıma çıksan koşup boynuna sarılır mıyım buna cesaretim var mı bilmiyorum yoksa sen bana bu cesareti verir misin bunu da bilmiyorum.Hayatımı çok bilinmeyenli bir denklemin üzerine kurdum şimdilerde.Çözümü hangi gecenin sabahında bilmiyorum.
Canım sevgilim, canım sevdiğim, caresizliğim, kimsesizliğim, terkedilmişliğim… Neden zaman sensizken duruyor?Neden akrep yelkovanın peşinde gitmekten bıkıyor?Neden sabahlar eskisi gibi güzel olmuyor?
Senden sonra çalan bir telefonum olmadı.Benim gibi artık o da susuyor. Eskisi gibi kullanmıyorum zaten .Terkettim onu da bir çok şey gibi.Geceleri uyumazdım terk ettim artık uykusuzluğu.Sen varken zamanı uyuyarak geçirmek istemiyordum uyursam senli zamanları boşuna harçamış olacaktım ve kaybedecektim en değerli anları.Ama şimdi sensizken yalnız uyurken geçiyor zaman…
Sensizlik bu kadar mı zormuş sevgilim.
Biliyorum hiçbir sokak başında hiçbir vapurda ya da hiçbir otobüs durağında karşılaşamağız seninle.Bunun sebebi aramızda ki yollar değil biliyorum.Aşılmaz karlı dağlar da değil bunu da biliyorum.Sebep senin kalbine koyduğun yasak.Beni de tutsak ettin o kalpte.Çırpınışlarım , feryatlarım boşuna.Keşke dememek için direnişlerim boşuna. Fotoğraflarına saatlerce bakışım boşuna.Ben seni yüreğime sakladım sevgili çıkarıp atamayışım boşuna.
Aylar geçiyor zor olsa da yokluğuna alışmak olmuyor. İyice çörekleniyorsun yüreğimin el değmemiş yerine.Ben senin neyini sevdim sevgili bilmiyorum.Çünkü sınırlandıramıyorum ne seni ne sana olan sevgimi.Yakıştıramıyorum hiçbir kötü düşünceyi sevgimize sana.Aklıma gelse de birkaç cümle kovuyorum hesapsızca.”Yok canım diyorum böyle düşünmez o.”.Acaba kendi yalanlarımın arkasında kendimi hesapsızca idam mı ediyorum yoksa kötüyü aşkıma mı yakıştıramıyorum.Hangimizin katiliyim bilmiyorum.Ama beceriksiz biriyim ne seni ne beni öldürebiliyorum.Ne kalbimi ne ruhumu kurtarabiliyorum.
Kalbimle sevmedim seni sevseydim çektiği acılar karşısında pes ederdi zavallı yüreğim.Ben seni en güçlü yanımla sevdim ruhumla sevdim.Bu ruh bu bedeni terk ettiği gün sen de terk edileceksin ve bu, sana acı gelecek mi bilmiyorum.Ama bir damla yaşın düşerse bakamadığım gözlerinden bil ki terk ettim seni.Yaşamla bağımı kopardım ve seni yalnız sana bıraktım.Sana ilk kalbimi emanet etmiştim sen ona sahip çıkmadın ne olur sevgilim son emanetime iyi bak.
Çünkü tek sana güvenip emanet edebilirim onu.
Şimdi son sayfadasın bilmem tanıyabildin mi beni, anlayabildin mi ?Açtığın yaranın büyüklüğünü görebildin mi?Ölümden başka çaresi vardı her hastalığın işte benim de bir sendin çarem bir de ölümdü.Sen olmadın yanımda ölüm ise bekliyordu kapımda.Belki hayatta unutamadığım seni ölümde unutacaktım.Ben ölümü seçtim sevgilim senin yolun açık olsun.
Çevir son sayfayı ruhum toprakla doysun…
Sana gelmeyi istediğimi ama yoluma senli engeller koyduğumu fark edeceksin.Baksan gözlerime ve gülümsesen ilk gördüğün günkü gibi koşup sarılacam boynuna.Hani elini tutmaya çekindiğimi bilirdin. sense benim elimi tutmak isterdin ama bunu yapamazdın.Korktuğumuz ortak bir şeyler vardı bunu bir biz bilirdik.Ama şimdi seni ne kadar çok özlüyorum bilemezsin.Karşıma çıksan koşup boynuna sarılır mıyım buna cesaretim var mı bilmiyorum yoksa sen bana bu cesareti verir misin bunu da bilmiyorum.Hayatımı çok bilinmeyenli bir denklemin üzerine kurdum şimdilerde.Çözümü hangi gecenin sabahında bilmiyorum.
Canım sevgilim, canım sevdiğim, caresizliğim, kimsesizliğim, terkedilmişliğim… Neden zaman sensizken duruyor?Neden akrep yelkovanın peşinde gitmekten bıkıyor?Neden sabahlar eskisi gibi güzel olmuyor?
Senden sonra çalan bir telefonum olmadı.Benim gibi artık o da susuyor. Eskisi gibi kullanmıyorum zaten .Terkettim onu da bir çok şey gibi.Geceleri uyumazdım terk ettim artık uykusuzluğu.Sen varken zamanı uyuyarak geçirmek istemiyordum uyursam senli zamanları boşuna harçamış olacaktım ve kaybedecektim en değerli anları.Ama şimdi sensizken yalnız uyurken geçiyor zaman…
Sensizlik bu kadar mı zormuş sevgilim.
Biliyorum hiçbir sokak başında hiçbir vapurda ya da hiçbir otobüs durağında karşılaşamağız seninle.Bunun sebebi aramızda ki yollar değil biliyorum.Aşılmaz karlı dağlar da değil bunu da biliyorum.Sebep senin kalbine koyduğun yasak.Beni de tutsak ettin o kalpte.Çırpınışlarım , feryatlarım boşuna.Keşke dememek için direnişlerim boşuna. Fotoğraflarına saatlerce bakışım boşuna.Ben seni yüreğime sakladım sevgili çıkarıp atamayışım boşuna.
Aylar geçiyor zor olsa da yokluğuna alışmak olmuyor. İyice çörekleniyorsun yüreğimin el değmemiş yerine.Ben senin neyini sevdim sevgili bilmiyorum.Çünkü sınırlandıramıyorum ne seni ne sana olan sevgimi.Yakıştıramıyorum hiçbir kötü düşünceyi sevgimize sana.Aklıma gelse de birkaç cümle kovuyorum hesapsızca.”Yok canım diyorum böyle düşünmez o.”.Acaba kendi yalanlarımın arkasında kendimi hesapsızca idam mı ediyorum yoksa kötüyü aşkıma mı yakıştıramıyorum.Hangimizin katiliyim bilmiyorum.Ama beceriksiz biriyim ne seni ne beni öldürebiliyorum.Ne kalbimi ne ruhumu kurtarabiliyorum.
Kalbimle sevmedim seni sevseydim çektiği acılar karşısında pes ederdi zavallı yüreğim.Ben seni en güçlü yanımla sevdim ruhumla sevdim.Bu ruh bu bedeni terk ettiği gün sen de terk edileceksin ve bu, sana acı gelecek mi bilmiyorum.Ama bir damla yaşın düşerse bakamadığım gözlerinden bil ki terk ettim seni.Yaşamla bağımı kopardım ve seni yalnız sana bıraktım.Sana ilk kalbimi emanet etmiştim sen ona sahip çıkmadın ne olur sevgilim son emanetime iyi bak.
Çünkü tek sana güvenip emanet edebilirim onu.
Şimdi son sayfadasın bilmem tanıyabildin mi beni, anlayabildin mi ?Açtığın yaranın büyüklüğünü görebildin mi?Ölümden başka çaresi vardı her hastalığın işte benim de bir sendin çarem bir de ölümdü.Sen olmadın yanımda ölüm ise bekliyordu kapımda.Belki hayatta unutamadığım seni ölümde unutacaktım.Ben ölümü seçtim sevgilim senin yolun açık olsun.
Çevir son sayfayı ruhum toprakla doysun…
