Mehmed Nevres Paşa, 14 Agustos 1826 tarihinde İstanbul'da doğdu. Babası, Varna muhafızı Derviş Hasan Paşa'nın oğlu gümrük müdürlerinden Mehmed Bey'dir. Daha on bir yaşında iken, Musahib Said Efendi'nin aracılığı ile Enderûn'a alındı. Sultan II. Mahmud bir münasebetle çocuğu görmüş ve oglu şehzâde Abdülaziz'in hizmetine verilmesini emretmişti. Böylece daha o yıllarda şehzâde ile Nevres arasında yıllarca sürecek bir dostluğun temeli atılmış oldu; birlikte eğitim gördüler . Sultan Abdülmecid'in tahta çıkışı ile Enderûn'a iade edildi. Burada bulundugu sürece Arapça, Farsça öğrendi ve genel kültürünü ilerletti. O sıralarda burada hocalık etmekte olan Kemani Rıza Efendi'nin kızı Fatma Zehra Hanımla evlendi. Böylece kayınbabasından musiki ve keman çalmasını ögrendi. Daha sonra yeniden şehzâde Abdülaziz'in hizmetine verildi.
Aradan altı yıl geçtikten sonra Sultan Mecid ölmüş, yerine Nevres'in arkadaşı Abdülaziz Osmanlı tahtına oturmuştu. Çok geçmeden ikinci mâbeyinciliğe getirildi. Çok şakacı, nükteyi seven,oldukça senli-benli bir kimse olan Nevres Paşa, bunların dozunu sık sık kaçırmış; eski çocukluk arkadaşının bir hükümdar olduğunu unutarak zaman zaman görev degiştirmek zorunda kalmıştır. Padişah kendisini sevmekle birlikte bu tür hareketlerine de kızardı. Bu nedenle Saray Ahırları müdürlüğü, Çatalca Kaymakamlığı, Rumeli Beylerbeyliği, Meclis-i Vâlâ üyeliği, Bursa mutasarrıflığı gibi görevlerde bulunmuştur .
1862 yılında Başmâbeyinci olduktan kırk gün sonra Maliye nâzırı oldu ve başarılı işler yaptı. Bir yll sonra Maarif nâzırı oldu ise de kırk gün sonra Bursa'ya sürgün edildi. Bu görevi kabul etmediği için istifa ederek açıkta kaldı. Bunlardan başka daha pek çok görevlerde bulunduktan ve saraya girip çıktıktan sonra son olarak 1871 yılında kesin olarak istifa edip, devlet hizmetinden ayrıldı. Aynı sıralarda hastalanarak tedavi için Nice'e gitti. 23 Kasım 1872 tarihinde orada öldü.
